عنوان پیوند
|
|
| عمومی |
| نام, علامت اختصاری, شماره | Fluorine, F, 9 |
| گروه شیمیایی | هالوژنها |
| گروه, تناوب, بلوک | 17 «VIIA), 2 , p |
| جرم حجمی, سختی | 1.696 kg/m3 (273 K), NA |
| رنگ | گاز زرد مایل به سبز کمرنگ
 |
| خواص اتمی |
| وزن اتمی | 18.9984 amu |
| شعاع اتمی (calc.) | 50 (42) pm |
| شعاع کووالانسی | 71 pm |
| شعاع وندروالس | 147 pm |
| ساختار الکترونی | He]2s2 2p5] |
| -e بازای هر سطح انرژی | 2, 7 |
| درجه اکسیداسیون «اکسید) | -1 «اسید قوی) |
| ساختار کریستالی | مکعبی |
| خواص فیزیکی |
| حالت ماده | Gas غیر مغناطیسی) |
| نقطه ذوب | 53.53 K (-363.32 °F) |
| نقطه جوش | 85.03 K (-306.62 °F) |
| حجم مولی | 11.20 ש»10-6 ««متر مکعب بر مول |
| گرمای تبخیر | 3.2698 kJ/mol |
| گرمای هم جوشی | 0.2552 kJ/mol |
| فشار بخار | اطلاعات موجود نیست |
| سرعت صوت | اطلاعات موجود نیست |
| متفرقه |
| الکترونگاتیویته | 3.98 «درجه پائولینگ) |
| ظرفیت گرمایی ویژه | 824 J/«kg*K) |
| رسانائی الکتریکی | اطلاعات موجود نیست |
| رسانائی گرمایی | 0.0279 W/«m*K) |
| 1st پتانسیل یونیزاسیون | 1681.0 kJ/mol |
| 2nd پتانسیل یونیزاسیون | 3374.2 kJ/mol |
| 3rd پتانسیل یونیزاسیون | 6050.4 kJ/mol |
| 4th پتانسیل یونیزاسیون | 8407.7 kJ/mol |
| 5th پتانسیل یونیزاسیون | 11022.7 kJ/mol |
| 6th پتانسیل یونیزاسیون | 15164.1 kJ/mol |
| 7th پتانسیل یونیزاسیون | 17868 kJ/mol |
| 8th پتانسیل یونیزاسیون | 92038.1 kJ/mol |
| 9th پتانسیل یونیزاسیون | 106434.3 kJ/mol |
| پایدارترین ایزوتوپها |
|
|
| واحدهای SI& STP استفاده شده مگر آنکه ذکر شده باشد. |
|
فلوئور عنصر شیمیایی است که در
جدول تناوبی با نشان F و
عدد اتمی 9 یافت می شود. این عنصرگازی
یک ظرفیتی ،
هالوژن ، به رنگ
زرد کم رنگ و
سمی می باشد وازتمامی عناصر،
الکترونگاتیو تر و واکنش پذیر تر است. نوع خالص آن بسیار خطرناک و درصورت تماس با پوست،
سوختگیهای شیمیائی شدید ایجاد می کند.
خصوصیات قابل توجه
فلوئور خالص
گاز زرد رنگ و فرسایشگری است که عامل
اکسید کننده ای قوی می باشد.این گازاز تمامی عناصر الکترونگاتیوتر و واکنش پذیرتر است و با بیشتر عناصر دیگر از جمله
گازهای بی اثر ،
زنون و
رادون تولید ترکیب ایجاد می کند. فلورین حتی در تاریکی و شرایط سرد با
هیدروژن بصورت انفجاری واکنش می کند.در فوران گاز فلوئور ،
شیشه،
فلزات ،
آب ومواد دیگر بصورت شعله های درخشان می سوزند.این گاز همیشه بصورت ترکیب وجود داشته و چنین تمایلی را با سایر عناصر مخصوصا"
سیلیکون دارد که نه می توان آنرا در ظروف شیشه ای تهیه و نه در آنها نگهداری کرد .
فلوئور در محلولهای آبی عموما" به شکل یون فلورید F- دیده می شود.حالتهای دیگر آن
کمپلکسهای فلوئور، مانند -
FeF4 یا +H2F هستند.
فلورایدها ترکیباتی هستند که در آنها فلورید با بعضی از بقایای مثبت بار شده، ترکــیب می شود و اغلب آنها
یوندار می باشند.
کاربردها
فلوئور در تولید
پلاستیکهای کم اصطکاک از قبیل
تفلون و نیز در
هالونها مانند
فریون کاربرد دارد.سایر کاربردهای آن عبارتند از:
بعضی از محققین امکان استفاده از گاز فلورین خالص را بعنوان
سوخت موشک بررسی کرده اند، چون این گاز دارای
ضربه مخصوص بالائی می باشد.
تاریخچه
Georigius Agricola در سال1529 فلورین را (از واژه
لاتین fluere به معنی جریان یا تغییر مداوم) به شکل
فلورسپار و به خاطر کاربرد آن بعنوان یک گدازآور( ماده ای که برای بهبود جوشکاری
فلزات یا
کانیها بکار می رود) شناسایی کرد.
Schwandhard در سال 1670 متوجه شد سطح شیشه در صورتیکه در معرض فلورسپار همراه با
اسید قرار گیرد نقشهایی حک می گردد. .
Karl Scheele و بسیاری از محققان بعد از او از جمله
Humphry Davy ،
Gay-Lussac,
««Antoine Lavoisier و
Louis Thenard همگی با اسید هیدروفلوریک به آزمایش پرداختند.( بعضی از آزمایشات به یک فاجعه ختم شد).
این عنصر سالهای زیادی بعد از آن بدست نیامد چون هنگامیکه آنرا از یکی از ترکیباتش جدا می کردند ، فورا" به مواد باقی مانده آن ترکیب حمله می کرد.سرانجام بعد از تقریبا" 74 سال تلاش مداوم ،
Henri Moissan در سال 1886 موفق به تهیه فلورین شد.
اولین تولید تجاری فلورین در پروژه
بمب اتمی پروژه Manhattan در
جنگ جهانی دوم بود که ازترکیب
هگزا فلورید اورانیم (UF6) برای جداسازی
ایزوتوپهای اورانیوم استفاده شد.از این فرآیند هنوز هم در تجهیزات
نیروی هسته ای کاربرد دارد.
ترکیبات
فلوئور اغلب می تواند در ترکیبات آلی جایگزین
هیدروژن شود.با این مکانیسم فلورین می تواند
ترکیبات بسیار زیادی داشته باشد.ترکیبات فلورین که شامل گازهای نادر هستند با فلوریدهای
کریپتون، رادون و
زنون تایید شده اند.این عنصر از
fluotite ،
cryolite و
fluorapatite بازیافت می شود.
به
Fluorocarbon هم مراجعه شود.
هشدارها
با فلورین و HF باید با دقت زیادی رفتار شود و از هرگونه تماس آنها با پوست و چشم جدا" اجتناب گردد.
یونهای فلوراید و فلوئور خالص هردو بسیار
سمی هستند.فلورین وقتی عنصر آزاد است دارای بوی تندی است که با غلظتی به کمی ppb20 قابل شناشائی می باشد. حداکثر غلظت مجاز برای تماس 8 ساعته روزانه با آن
PPM 1 پیشنهاد می شود( کمتر از مثلا" اسید پروسیک).
با اینهمه، روشهای ایمن جابجائی این عنصر امکان
حمل و نقل فلورین مایع را بصورت مقادیر تنی امکان پذیر می کند.
منبع
اتصالات خارجی
