تاریخچه ی:
فضیلت شب قدر
فضیلت شب قدر: ((شب قدر|شب قدر)) از شب های مقدس و متبرک اسلامی است که قرآن مجید از آن به بزرگی یاد کرده و سوره ای نیز به نام « سوره قدر » نازل نموده است.
شب قدر، شبی است که تمام سال، شبی به خوبی و فضیلت آن نمی رسد و شب ((نزول قرآن)) و شب فرود آمدن ((ملائکه)) و ((ارتباط با ارواح|روح)) نام گرفت.
عمل و عبادت در آن شب برتر از هزار ماه عبادت است. در آن شب، مقدرات یک سال انسانها تعیین می گردد و ارزاق و سرآمدها، عمرها و امور دیگر در آن تفریق و تبیین می شود.
ملائکه و روح که اعظم فرشتگان است در آن شب بر سرزمین فرود می آیند و به خدمت ((حضرت امام مهدی ارواحنا له الفداء|امام زمان علیه السلام)) می رسند و آنچه برای بندگان مقدر شده را بر امام عصر (عج) عرضه می دارند.
از آیات قرآن استفاده می شود که عظمت شب قدر به اندازه ای بزرگ است که حتی پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم با آن علم و مسیح و گسترده اش، قبل از نزول قرآن به کنه عظمت شب قدر واقف نبود؛ احیا و شب زنده داری و تلاوت قرآن و مناجات و عبادت توصیه و تأکید شده و فضیلت زیادی برای آن برشمرده است.
در بعضی از تفاسیر آمده است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمود: یکی از ((بنی اسرائیل|بنی اسرائیل)) لباس جنگ پوشیده و هزار ماه (هشتاد سال) از تن بیرون نیاورد و پیوسته مشغول و یا آماده جهاد فی سبیل الله بود؛ اصحاب و یاران پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم تعجب کردند و آرزو داشتند چنان فضیلت و افتخاری برای آنها نیز میسر می شد، اینجا بود که سوره قدر نازل شد و بیان شد که « شب قدر از هزار ماه برتر است ».
مشهور و معروف این است که شب قدر یکی از دو شب بیست و یکم یا بیست و سوم ((ماه رمضان)) است.
منابع :
تفسیر نمونه ج 27 ص 181، مجمع البیان ج 10 ص 405، مفاتیح الجنان