تاریخچه ی:
عید در فرهنگ اسلامی
عید در لغت از ماده عود و بمعنی بازگشت است. بازگشت تاریخ حوادث مهم میتواند مبدأ عید باشد، در افکار بشری، اعیاد براساس دیدگاههای مختلف قرار داده شده است.
ولی در فرهنگ اسلامی در همه عیدها “انسان” معیار قرار داده شده است، آنهم ((انسان الهی)) مثلا رسیدن فصل بهار و شگفتن طبیعت عید نیست چرا که شگفتن طبیعت است نه شگفتن انسان، هر زمان تو شگفتی روز عید توست. فلذا ((امیر المومنین لقب اختصاصی|امیرالمومنین علیه السلام ))فرمود: « کل یوم لا یعصی الله فیه فهو یوم عید »؛ (آنروز که در آن گناه خدا نشود، روز عید است.) همه اعیاد در فرهنگ اسلام برخاسته از همین دیدگاه است.
عید جمعه عید هفتگی شکفتن انسان در شب و روز جمعه است.
عید فطر: روز شکفتن انسان پس از یک دوره میهمانی خدا در ماه رمضان است و تقرب انسان با روزه و بیداری سحرها.
عید قربان: روز شکفتن جان آدمی پس از ((مناسک حج|مراسم حج)) است.
عید غدیر: روز شکفتن انسان است با مشخص شدن رهبر الهی اش و تثبیت جریان امامت و هدایت الهی.
جالب است بدانید در روایات اسلامی اولین عید بشر، عید پذیرش توبه آدم علیه السلام بود؛ وقتی بر اثر اشتباه خود از بهشت اولی اخراج شد توبه نمود و خداوند توبه اش را پذیرفت و سالروز پذیرش توبه اش را برای فرزندانش عید قرار داد.
همچنین جالب است بدانید بر اساس روایات، روز نصب وحی و جانشین هر پیامبر همان روز 18 ((ماه ذی الحجه|ذی الحجه)) است که در همه ادیان عید الهی بوده است.