جابربن عبدالله انصاری می گوید: دیدم که علی علیه السلام اشعاری را بر رسول خدا صلی الله علیه وآله می خواند و پیامبر گوش می کردند.

اشعار علی علیه السلام این بود: انا اخوالمصطفی لاشک فی نسبی محه ربیت و بسطاه هما ولدی جدی و جد رسول الله منفرد و فاطمه زوجتی لاقول ذی فند فالحمدلله شکرأ لا شریک له البر بالعبد و البـــــاقی بالا آمد (من برادر محمد مصطفی هستم و شکی در نسبت من نیست - همراه با او پرورش و رشد یافتم و دو سبط او فرزندان من هستند جد من و جد رسول خدا یکی است - و فاطمه همسر من است و این سخن دروغ و خطا نیست و گوینده اش نیز دروغگو نیست پس حمد و سپاس از آن خداست و او را شکر می گوئیم خدائی که شریک ندارد - خدایی که به بنده نیکی و احسان می کند جاوید است ).

جابر بن عبدالله می گوید: پیامبر خدا با شنیدن اشعار حضرت علی علیه السلام تبسم کرد و فرمود: ای علی راست گفتی.

بحارالانوار، ج 40، ص 29، حدیث57-------- امالی شیخ طوسی

مراجعه شود به:

برخی فضائل علی علیه السلام