عصر فضا:
!نگاه اجمالی:
تاریخ پرواز به فضا ، داستان آرزوها و رویاهای انسان است. از دیرباز شگفتیهای آسمان ، انسان را در اندیشه فروبرده است. داستانهایی که از یونانیان و ایرانیان باستان به یادگار مانده است ، آرزوی پرواز به آسمان را به خوبی نشان می دهد. در این داستانها ، پرواز با بالهای مصنوعی یا قالیچه های پرنده یا به پرواز درآوردن تختهایی که پرندگان بزرگ آنها را بالا می بردند ، توصیف شده است. اما هیچ کدام از اینها عملا امکان پذیر نبود. ارائه تئوری های عملی درباره پرواز به فضا قرنها طول کشید.
!تاریخچه:
در چهارم اکتبر 1957 (12 مهر 1336) دانشمندان روسی توانستند یک ماهواره 92 کیلوگرمی به نام اسپوتینک را در مداری به دور زمین قرار دهند. با این رویداد عصر فضا آغاز شد. از آن تاریخ ، تلاش دانشمندان کشورهای مختلف جهان پای انسان را در فضاهای دوردست گشوده است.
!سرعت گریز:
درسال 1687 میلادی (1066 شمسی) ، ایزاک نیوتن دانشمند انگلیسی کتابی نوشت و در آن قانونهایی درباره حرکت ارائه داد. او موفق شد که مقدار نیروی گرانش بین جرمهای مختلف را به صورت فرمول بیان کند و گردش سیارات به دور خورشید و گردش قمرها به دور سیارات را با این فرمول توضیح دهد. نیوتن به این نتیجه رسید که اگر جسمی سرعت کافی داشته باشد می تواند درمقابل نیروی گرانش زمین مقاومت کند و مانند قمر به دور زمین بگردد. اگر سرعت از آن هم بیشتر باشد ، برای همیشه از گرانش زمین می گریزد. این سرعت ، سرعت گریز نامیده می شود. که 2/11 کیلومتر در ثانیه است. و رسیدن به این سرعت زیاد با وسایلی که تا آن روزگار شناخته شده بود. ممکن نبود نویسندگان داستانهای علمی تخیلی توپهای بزرگی مجسم می کردند که گردونه های سرنشین دار بر فضا پرتاب می کردند. ولی این کار زیاد عاقلانه نبود.
!پرتاب موشک:
از قرنها پیش ، چینیان باروت را برای پرتاب اجسام کوچک یا آتشبازی در آسمان به کار می بردند. آنها نخستین سازندگان موشک بودند. کار این موشکها بر مبنای عمل و عکس العمل است. باروت می سوزد و گازهای زیادی تولید می کند. گاز به سرعت از انتهای موشک فوران می کند ، و موشک را در جهت مخالف به حرکت در می آورد. هر وسیله مانند موشک ، در خلا و فضای بیرون از جو زمین نیز می تواند حرکت کند اما سالها طول کشید تا انسان به استفاده از موشک برای پرواز به فضا فکر کرد.
تا 900 سال همه موشکها مانند موشک آتش بازی کار می کردند. فقط در قرن بیستم بود که پرتاب آنها به فضا ممکن شد.
موشکهای اولیه که شبیه موشکهای آتش بازی بوده اند در حدود هزار سال پیش در چین ساخته می شدند. هنگامی که در سال 1903 از موشکهای کانکریو در جنگ استفاده می شد. در این زمان یک دانشمند روسی چنین اعلام کرد. موشکهای دارای سوخت مایع می توانند به فضا برسند. در خلال دهه 1920 افراد علاقه مند شروع به ساخت چنان موشکهایی کردند در سال 1926 ، دانشمند آمریکایی ، رابرت گدارد ، اولین پرتاب موفق را انجام داد. در دهه 1930 ارتش آلمان با به ضرورت گرفتن گروههای موشک ساز ، موشک V02 را طراحی کرده و به آسمان پرتاب نمود.
!موشکهای پیشرفته:
چندین سال بعد ، قبل از جنگ جهانی دوم ، هرمان اوبرت و ورموفون براون در آلمان به ساختن موشکهای بزرگ پرداختند. این موشکها که مواد منفجره حمل می کردند. در جنگ مورد استفاده قرار می گرفتند. بعد از پایان جنگ استفاده از موشک برای کاوشهای علمی نیز شروع شد. پیشرفتهای دیگری مانند ساختن آلیاژهای مقاوم ، دستیابی به سوخت مناسب ، ساختن کامپیوتر ها و ابزارهای دقیق سبب شد که موشکهای بهتری ساخته شود. این موشکها نخست برای کاوش جو زمین و اندازه گیری دما ، رطوبت و تابشهای خورشید در طبقات مختلف جو به کار گرفته می شدند.
!پرتاب ماهواره:
ماهواره ها در راس موشکهای نیرومندی به فضا پرتاب می شوند. دماغه مخروطی شکل موشک که در برابر گرما مقاوم است. ماهواره را از اصطکاک در هنگام گذشتن از جو زمین محافظت می کند. بعد از گذشتن از جو زمین ، این لایه محافظتی از ماهواره جدا می شود. و مرحله آخر موشک ، ماهواره را در مدار صحیح قرار می دهد.بسیاری از ماهواره ها از موتور موشک خود برای رفتن به مدارهای بالاتر استفاده می کنند. شاتل های فضایی آمریکا ماهواره ها را سوار بر مخزن محموله خود به مدار می برند. ماهواره ها پس از بستر خود خارج و در فضا رها می شوند. اگر از یک موشک برای پرتاب دو ماهواره استفاده شود. آنها یکی از دیگری رها می شوند. تا به هم برخورد نکنند. نخستین ماهواره ها را در مدارهایی به دور زمین قرار دادند و سرانجام در 12 آوریل 1961 (23فروردین 1340)کیهان نورد روسی به نام یوری گاگاری با سفینه وستوک 1 در مداری به دور زمین گردش کرد. سال بعد فضا نورد امریکایی به نام جان هرشل گلکن سه بار زمین را دور زد.
!((سفر به ماه))
انسان با گردش ماهواره ها به دور زمین کم کمتراست بیشتر وبیشتر در فضا بماند. دانشمندان نیز طرح های پیشتازانه دیگری ارائه می دادند. یکی از طرح ها سفر انسان به ماه بود که در ژوئیه 1969(تیر1348 شمسی) عملی شد و سه فضانورد امریکایی با سفینه آپولو1 در ماه فرود آمدند و سپس سالم به زمین برگشتند.