یکی از دو بت معروف قبیله قریش و اعراب، در دوره جاهلیت است و دیگری لات نام دارد که قدیمی تر از اّن است. اعراب بت پرست این دو را دختران خدا می دانستند و قریش عده ای را به عنوان خدمه آن ها گمارده بودند که به آنها « اسقام » می گفتند .
اهمیت بتها نزد اعراب جاهلیت به ترتیب مربوط به لات و مناة بود. قبیله قریش، عزّی را مهمتر از آن دو می دانست و قبیله ثقیف، لات را و اوس و خزرج، مناة را.

یکی از زیارتگاههای مردم بود که برای این بت هدیه می بردند و با قربانی نمودن، به آن تمسک می جستند.
برای این بت جایی بود که در آن هدایا را نحر می کردند و آنجا را غبغب می نامیدند.
در قرآن نیز نام لات و و مناة آمده است: « أفرأیتم اللات و العزّی، و منوة الثالثة الاخری، الکم الذکر و له الانثی، تلک اذا قسمة ضیزی »؛ « به من خبر دهید آیا لات و عزی و مناة که سومین آنهاست ( دختران خدا هستند )؟!، آیا سهم شما پسر است و سهم او دختر؟! ( در حالی که به زعم شما دختران کم ارزشترند؟! ) در اینصورت این تقسیمی ناعادلانه است.» ( نجم: 19-22 )
این بت ها بعدها توسط پیامبر از بین رفتند.

منابع:
لغت نامه دهخدا به نقل از فرهنگ دکتر معین/ معجم البلدان..