یکی از کشورهای خاورمیانه است که از شرق با ایران، از شمال با ترکیه، از شمال غرب و غرب با سوریه، از جنوب با عربستان سعودی و از جنوب شرق با کویت همسایه است.
در وسعت کمی با خلیج فارس دسترسی دارد و بنادر ام القصر و فاو در همین ناحیه قرار دارد. مساحت بگفتار المتجد 453500 کیلومتر مربع بوده و قسمتهای کوهستانی آن در شمال و شمال شرقی و نیز در غرب آن گسترده شده است .

در کتاب های « سرزمین خلافتهای شرقی » و « الموسوعه » آمده است: بین النهرین به دو قسمت شمالی و جنوبی تقسیم می شود که اعراب قسمت شمالی را جزیره و قسمت جنوبی را عراق نامیده اند. بیشتر سرزمین را بیابانها و یا جلگه های حاصلخیز اطراف رودهای دجله و فرات تشکیل داده است.
می توان گفت کهنترین تمدن جهان در بین النهرین پدید آمد که در عراق قرار دارد. از حدود 4500 سال پیش اقوام گوناگونی بر این سرزمین حکومت کرده اند.
در سال 33 ق. م اسکندر مقدونی را تصرف کرد. در سال 302 میلادی تحت سیطره ساسانیان در آمد و مدتها یکی از ایالات ایران بود.

تیسفون پایتخت ساسانیان و شش شهر مهم دیگر که مجموعا مدائن نامیده می شوند و کاخ ساسانیان که ایوان کسری نام دارد و امروز جز خرابه ای از آن باقی نیست در عراق امروزی قرار دارد.
پس از ظهور اسلام و آغاز فتوحات، تصرف سرزمین، اولین فتح بزرگ مسلمانان نام گرفت.
امام علی در دوران خلافت خود، پایتخت را از مدینه به کوفه که در عراق است انتقال دادند. بعدها وقتی خلافت از امویان به عباسیان رسید اوضاع چنین اقتضا می کرد که پایتخت جدیدی انتخاب شود از این جهت، منصور دوانیقی شهر بغداد را در حاشیه رود دجله بنا نهاد.

بعد از مدتی این پایتخت جدید رونق یافت و مرکز خلافت عباسیان شد. بغداد تاکنون نیز همیشه پایتخت بوده است. در قرون جدید تحت سلطه عثمانیها قرار داشت تا اینکه جنگ جهانی اول پیش آمد و سلسله عثمانی نابود شد. از این پس مستقل شد.
در سال 1958 حکومت ملک فیصل که پادشاهی بود از میان رفت و در کشور، جمهوری اعلام گردید.
در دو رودخانه بزرگ جریان دارد: دجله در طول 1800 کیلومتر و فرات به طول 2350 کیلومتر. منبع اصلی در آمد نفت می باشد. از دیگر شهرهای مهم آن می توان به کربلا، نجف، موصل، بصره، کرکوک و سلیمانیه اشاره نمود.

منابع :
برگرفته از لغت نامه دهخدا به نقل از نزهة القلوب، الموسوعه؛ سرزمین خلافتهای شرق و العراق قدیما و حدیثا