کلیات گیاه شناسی
عدس یکی از حبوبات است که از قدیم الایام در اکثر نقاط دنیا کشت می شده است . گیاه شناسان اعتقاد دارند که عدس حتی قبل از تاریخ نیز وجود داشته است . عدس از نظر مقدر
پروتئین بسیار غنی است و دربین گیاهان فقط
لوبیای سویا بیشتر از عدس پروتئین درد .
عدس گیاهی است یکساله که ارتفاع آن بیش از 30 سانتیمتر نیست . برگهای آن دارای 6 تا 14 برگچه می باشد که در انتهای آن پیچک قرار درد . گلهای عدس رنگ سفید و دارای رگه هایی به رنگ بنفش است . میوه آن غلاف کوچکی است و معمولا در هر غلاف 1 تا 3 عدس وجود دارد .
عدس دو نوع است :
1)عدس رسمی که دانه آن گرد و سنبتا درشت است و رنگ آن سبز مایل به زرد است .
2)عدس ریز یا عدس قرمز که دانه های آن ریز و به رنگ قرمز می باشد .
ترکیبات شیمیایی:
عدس منبع غنی
پروتئین و
ویتامین های گروه B می باشد .
مواد موجود در 100 گرم عدس بمقدار زیر است :
انرژی | 340 کالری
| پروتئین | 25 گرم
| چربی | 1 گرم
| مواد نشاسته ای | 60 گرم
| کلسیم | 80 میلی گرم
| فسفر | 380 میلی گرم
| آهن | 7 میلی گرم
| پتاسیم | 8 میلی گرم
| ویتامین آ | 600 واحد بین المللی
| ویتامین ب 1 | 0/4 میلی گرم
| ویتامین ب2 | 0/2 میلی گرم
| ویتامین ب 3 | 2 میلی گرم
| آرسنیک | 1 میلی گرم |
|
خواص داروئی:
عدس از نظر طب قدیم ایران معتدل و خشک است و مانند دیگر
گیاهان پوست و دانه آن دارای اثرات متضاد یکدیگر می باشد . یعنی پوست عدس گرم و خود عدس قابض است . بعبارت دیگر پوست آن ملین و مغز آن ضد اسهال می باشد .
عدس یک غذای کامل است و انرژی لازم را برای کارهای بدنی برای انسان تامین می کند .
عدس دارای خواص زیر است :
- عدس زیاد کننده ترشحات شیر است و مادران شیدره حتما باید از آن استفاده کنند .
- عدس را در کنید و روی پوست ملتهب بگذارید التهاب را برطرف می کند .
- برای درمان زخم های دهان و گلو و دیفتری عدس را پخته و آب آنرا غرغره کنید .
- برای تقویت معده و برطرف کردن گاز معده عدس پخته را با سرکه میل کنید .
- آش عدس با روغن بادام برای دوران نقاهت بهترین غذاست.
- پماد در عدس با سرکه برای ترک دست و پا که بعلت سرما عارض شده سودمند است .
- عدس را می توان بعنوان مسهل هم مصرف کرد چون دارای لعاب زیادی است که در درمان ناراحتی های روده نیز موثر است .
- عدس پخته را بعنوان مرهم برای زخم نیز می توان بکار برد .
مضرات
عدس با تمام مزایایی که درد نباید زیاد مصرف شود و در خوردن آن اسراف گردد زیرا اولا دیر هضم است و تولید نفخ می کند ثانیا قابض است و جریان خون را در
رگها آهسته می کند . البته می توان برای جلوگیری از این عوارض عدس را با روغن
کنجد و یا روغن
بادام و با سرکه خورد . ضمنا عدس بعلت داشتن
میکروپروتئین برای افرادیکه ناراحتی
کلیه مخصوصا تقویت کلیه دارند زیانبخش است .