تاریخچه ی:
عتبه بن ربیعه
قرشی از طایفه عبد شمس و از تبار ((قریش)) و از شخصیت های معروف ((مکه)) و برادر شیبه بن ربیعه بود. عتبه دارای فرزندان زیادی بوده که مشهورترین آنان ((هند دختر عتبه، همسر ابوسفیان|هند جگر خوار)) مادر ((معاویه)) است. ولید بن عتبه دیگر فرزند معروف وی است که در((جنگ بدر| نبرد بدر)) به دست دلاور نامی اسلام ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|علی بن ابیطالب علیه السلام)) به قتل رسید .
ابو حذیفه هاشم بن عتبه بود که بر خلاف پدر و سایر برادران خود در همان سال های نخستین به آیین اسلام گروید و به ((حبشه)) مهاجرت نمود و در نبرد بدر از جمله مجاهدان سپاه اسلام بود. ابو حذیفه در جنگ عامه کشته شد عتبه در کودکی پدرش را از دست داد و حرب بن امیه وی را بزرگ کرد .
او مردی نامدار و صاحب اندیشه و علم و فضل و با نفوذ بود. اولین صحنه اجتماعی وی مربوط به جنگ فجار است. عتبه در آن صحنه بین قبیله ((هوازن)) و کنانه میانجیگری نمود و هر دو قبیله داوری او را پذیرفتند و جنگ را به پایان رساندند.
به روایات مسعودی و ابن سعد، چهار تن از بزرگان اشراف مکه که عتبه از زمره آنان بوده، ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم)) را در نصب ((حجرالاسود)) قبل از اسلام یاری رساندند.
منابع :
سیره ابن هشام، فهرست اعلام، جمهره الناب العرب، ص 76؛
تاریخ پیامبر اسلام، آیتی؛ المغازی؛ الاعلام؛ زرکلی، ج 4، ص 200؛