والله لن یصلوا الیک بجمعهم ***حتی اوسد فی التراب دفینا
فاصدع بامرک ما علیک غضاخته *** و ابشر بزاک و مر منک عیونا
ودعوتنی و علمت انک ناصحی *** و لقد دعوت (صدقت) و کنت ثم امینا
ولقد علمت بان دین محمد*** من خیر ادیان البریه دینا
ترجمه: به خدا سوگند! هرگز گروه قریش به تو دست نخواهد یافت، مگر آن روز که من به خاک سپرده شوم. ماموریت خود را آشکار ساز که هیچ نقصان و کوتاهی در تو نیست و بشارت ده بدان که چشم ها از تو روشنی یافت و مرا خواندی و من دانستم که تو نصیحتگر من هستی و راست گفتی و در دعوتت امانت نگاه داشتی و به راستی دانستم که دین محمد صلی الله علیه و آله و سلم از برترین ادیان مردم است.
ابوطالب در مقاطع گوناگون با اشعار خود از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم دفاع و حمایت کرده است که شعر فوق رادر ماجرای پیمان قریشیان سروده است.