خانه دانشنامه
اشکال سطحیسطح زهره را با ارسال خاکنشینهایی برای عکسبرداری یا انتشار علامتهای راداری برای نقشهبرداری از عوارض آن میتوان مورد بررسی قرار داد. این کار اخیر فلات بلند ، آتشفشانهای غول پیکر ، حفرههای بهم فشرده و شکافهای طولانی درهها را آشکار کرده است. سرتاسر زهره کاملا مسطح به نظر میرسد. اختلافات ارتفاعات سطحی کوچکند و به استثنا تعداد کمی از نواحی مرتفع ، آنها 2 تا 3 کیلومتر ارتفاع دارند.در سطح زهره اختلاف بین سطوح بلند و پست 112 کیلومتر است. در حالی که این اختلاف برای ماه و عطارد 4 کیلومتر و برای مریخ 25 کیلومتر و برای زمین 9 تا 20 کیلومتر است. سیمای نقشهبرداری شده زهره ، در دو نیمه جنوبی و شمالی ، بطور قابل توجهی با یکدیگر اختلاف دارد. ناحیه شمال ، کوهستانی با فلاتهای مرتفع بدون آتشفشان است. در مقابل ، قسمت جنوبی ، شامل سطح نسبتا تخت آتشفشانی زمینی میباشد.
میدان مغناطیسییک هسته آهن _ نیکل که قسمتی از آن مایع است ، در مقایسه با زمین ، دلالت بر این دارد که بایستی زهره یک میدان مغناطیسی داشته باشد. چون زهره 43 مرتبه آهستهتر از زمین میچرخد، انتظار داریم که دیناموی ذاتی آن ضعیفتر و شدت میدان مغناطیسی آن کمتر از زمین باشد، اما تا به امروز هیچ وسیلهای هیچگونه میدان مغناطیسیای را آشکار نکرده است. اگر میدان مغناطیسی وجود داشته باشد، اندازهگیریها دلالت میکنند که بایستی حداقل 14-10 برابر میدان مغناطیسی زمین باشد، اما این مقدار خیلی ضعیفتر از میدان مغناطیسی است که از یک مدل دیناموی ساده انتظار میرود.یک توضیح ممکن آن است که : میدانیم که میدان مغناطیسی ضرورتا صفر است. بنابراین ، ممکن است وضعیت کنونی زهره نیز چنین باشد (معکوس شدن اخیر قطبهای زمین تقریبا هر یک میلیون سال یا در آن حدود اتفاق افتاده است). تحول سطح
پوسته زهره همانطور که تحت تاثیر ظهور درههای تنگ و عمیق ، جایی که صفحات کمی جدا شدهاند و نیز جلگههای کوهستانی مرتفع ، محلی که صفحات با هم تصادم کردهاند، قرار گرفته است. این صفحات مقداری جابهجاییهای سطحی نیز دارند. ناحیه حفرهای پراکنده شده زمینی بر این دلالت دارد که حرکات صفحات سطحی یک فرآیند گسترده سیارهای نبودهاند. در صورتیکه ، بر روی زمین این چنین بوده است. تاریخ اولیه زهره (دیرتر از چهار میلیارد سال قبل) بایستی از تاریخ زمین پیروی کرده باشد، زیرا این دو سیاره ، چگالی ، جرم و اندازههای مشابهی دارند. حدس میزنیم که زهره در حدود 4.6 میلیارد سال قبل با سایر سیارات خاکی شکل گرفته باشد. لایههای داخلی زهره ، همان طور که برای زمین اتفاق افتاده است، به سبب گرمای داخلی تشکیل شدهاند. رصد زهرهفضاپیماها توانسته اند با استفاده از رادار، نقشه 98 درصد سطح سیاره زهره را ترسیم کنند. روی هم رفته، سطح زهره صاف تر از سطح زمین است و صحراهای داغ و دشتهای وسیع آتشفشانی حدود دو سوم سیاره را پوشانده اند. نواحی فلاتی متعددی نیز به ارتفاع چند کیلومتر در دشتها وجود دارند. ناحیه کوهستانی ماکسول مونته با ارتفاعی حدود 11 کیلومتر (8/6 مایل) بیش از حد متوسط ارتفاع، مرتفع ترین نقطه سیاره زهره است. آتشفشانها در تمام سطح سیاره پراکنده شده اند که وسعت بعضی هایشان به 160 کیلومتر (10 مایل) می رسد.
اگر از بالای قطب شمال نگاه کنیم خواهیم دید که اکثر سیارات و قمرهای منظومه شمسی به دور محور خود چرخیده و در جهت عکس عقربههای ساعت به دور خورشید در حال گردشاند. اما جهت چرخش سیاره زهره برخلاف سایر سیارات، در جهت عقربههای ساعت است. دلیل قطعی این امر هنوز مشخص نیست، اما به نظر بعضی ستاره شناسان جهت چرخش سیاره زهره نیز زمانی مانند سایر سیارات بوده، اما بر اثر تصادم با یک سیاره یا سیارک دیگر ، این جهت معکوس شده است. روند شبیه سازی سایر سیارات به زمین، زمین سازی نامیده میشود. به نظر بعضی دانشمندان این روند میتواند با کاشت هاگهای گیاهی در جو سیاره زهره شروع شود. در مورد اینکه یک موجود زمینی بتواند در دمای سیاره زهره زنده بماند تردید وجود دارد. ولی فرض بر این است که هاگهای دیاکسید کربن موجود در جو زهره را جذب کرده، از طریق فتوسنتز اکسیژن آزاد خواهند کرد. این کار منجر به زنجیرهای از حوادث شده و احتمالاً شرایط حیاتی مناسبتری از آنچه که ما از آن مطلع هستیم بوجود خواهد آورد. مباحث مرتبط با عنوان
|