سه طلاقه کردن، اصطلاحی است فقهی که بر اساس فقه شیعه و فقه اهل سنت دارای بار معنایی خاصی می باشد. بر مسلک فقه شیعه سه طلاقه کردن زن وقتی تحقق می پذیرد که فردی زن خود را طلاق دهد و سپس در ایام عده به او رجوع کند و یا پس از تمام شدن وقت عده با او ازدواج کند و آنگاه پس از ازدواج مجدد و پیمان زناشوی برای بار دوم همسر خود را طلاق دهد و همانند قسمت اول یا در ایام عده و یا پس از انقضای مدت عده به زن خود رجوع نماید و با وی پیمان زناشویی ببندد و پس از زندگی مشترک، آنگاه برای بار سوم همسر خود را طلاق دهد، این زن سه طلاقه به شمار می آید

مرد حق رجوع و یا ازدواج مجدد با او را نخواهد داشت مگر این که به اصطلاح فقهاء محللی روی دهد یعنی آن زن با مرد دیگری غیر از شوهر اولش با عقد دائم ازدواج نماید و آن مرد به وی نزدیکی نماید و. . .، در چنین صورتی اگر شوهر دوم از دنیا برود و یا آن زن را طلاق دهد، پس از پایان زمان عده، شوهر اول می تواند با این زن ازدواج نماید!

پس همانگونه که ملاحظه شد، سه طلاقه کردن در سه مرحله و سه زمان صورت گرفت. بنابراین، بر فقه شیعه امامیه، اگر با یک لفظ بخواهد ایجاد سه طلاق نماید و زن خود را سه طلاقه کند، صحیح نخواهد بود.
مثلاً شخصی به زن خود بگوید انت طالق ثلاثاً، اصلاً طلاقی صورت نخواهد گرفت و یا اگر طلاقی تحقق یابد، تنها یک بار خواهد بود.
ولی فقهای اهل سنت به تفسیر دوم از سه طلاقه کردن نیز ملتزم هستند.

منابع:
جواهر الکلام، ‌ج 32، ص 128 و 158 به بعد؛ توضیح المسائل مراجع تقلید، کتاب طلاق