دورترین ستارگان دنباله دار
ابر اوپیک – اورت، حدود 2
سال نوری از خورشید فاصله دارند که این به معنی طولانی بودن دوره تناوب
مداری آنهاست. ستاره دنباله دار
دلوان که در سال 1914 مشاهده شد، انتظار می رود تا 24 میلیون سال آینده دیده نشود.
هر چند که ابر اوپتیک – اورت هرگز مشاهده نشده و وجود آن نیز اثبات نشده است، به نظر می رسد که اطلاعات و آمار فراوان در مورد ستارگان دنباله دار موجود در این ابر در مداری بسیار طولانی بدور خورشید می چرخند. در نزدیکترین نقطه به خورشید، بیشتر این ستارگان فاصله ای بیش از 50
واحد نجومی با خورشید دارند.
اما گاهی اوقات،
نیروی جاذبه ستارگان و
سیاراتی که از کنار آنها می گذرند اختلالاتی در مدارهای این ستارهها ایجاد می کنند. در این صورت، مسیر حرکت ستاره دنباله دار تغییر کرده و مدار جدید آن ممکن است به خورشید نزدیکتر شود.