روزی که امام حسن عسگری علیه السلام از دنیا رفت یعنی هشتم ربیع الاول سال دویست و شصت، تمام شهر
سامراء یکپارچه و یک صدا ضجه و فریاد می کرد که { مات ابن الرضا } (پسر رضا - امام حسن عسگری - از دنیا رفت) و خلیفه نیز برای تفتیش عده ای را به خانه امام حسن عسگری علیه السلام روانه ساخت تااطاقهایش را تفحص کند واز آنچه هست صورت بگیرند و مهر و موم کنند و به دنبال فرزند امام حسن عسگری بودند و زنانی را آوردند که زنان باردار را شناسایی و جدا کنند و بدین جهت یکی از کنیزان حضرت عسگری علیه السلام را که احتمال بارداری داشت به تنهایی در اطاقی نگهداری می شد.
بدنبال پخش خبر وفات امام علیه السلام همه بازارها تعطیل شد و تمام فرماندهان و نویسندگان حکومت و همه اقشار مردم در تشییع جنازه حضرت حضور داشتند و سامراء در آن روز شبیه روز قیامت شده بود.
پس از مراسم خلیفه به ابو عیسی پسر
متوکل دستور داد که بر جنازه حضرت نماز بخواند، جنازه را که بر زمین گذاشتند، ابو عیسی نزدیک آمد و پارچه کفن را از صورت امام حسن عسگری کنار زد و به تمام حاضرین - علویین، عباسیین، فرماندهان، قاضیان، فقها و پزشکان و. . . - اعلام کرد که ببینید حسن بن علی - امام حسن عسگری - به طور طبیعی از دنیا رفته است پس از آن صورت امام را پوشاند وبر حضرت نماز خواند و در همان اتاقی که پدرش به خاک سپرده شده بود مدفون گردید.
مدت امامت و زندگانی آن حضرت پس از پدرش امام هادی علیه السلام پنج سال و هشت ماه و سیزده روز بوده است.
منابع:
بحار الانوار، ج 50، ص 328
مراجعه شود به:
تاریخ وفات امام حسن عسگری علیه السلام
آخرین ساعات زندگی امام حسن عسگری علیه السلام