سامره شهری است بین بغداد و تکریت که در جانب شرقی
رود دجله واقع است اصل کلمه آن« سر من رای» بوده است یعنی هر که او را ببیند شاد می شود.
معتصم خلیفه عباسی در سال 221 هجری به عمران این شهر پرداخت و در مجلسی این نام برای آن برگزیده شد .
بعد که وقتی این شهر دچار خرابی بسیار شد معروف به« ساء من رای شریعتی» هرکه ببیند ناراحت می شود و اختصارا به صورت سامرا در آمد. حرم مطهر عسگرین یعنی
امام هادی و
امام حسن عسگری و قبر
حضرت نرجس خاتون مادر امام زمان در سامرا واقع است.
غیبت صغرای امام زمان از سردابی در این شهر شروع شد. چند تن از
خلفای عباسی نیز در این شهر دفن شده اند. بناهای زیبا و باشکوهی در سامرا ساخته شده که بعضی از آنها تاکنون باقی مانده است .
منابع: برگرفته از لغت نامه دهخدا به نقل از معجم البلدان و نزهه القلوب.