1) امام حسن علیه السلام از کنار گروهی از فقرا می‌گذشت که مشغول خوردن مقداری نان خشک بر روی زمین بودند. آنها از امام دعوت کردند همراه‌شان غذا بخورد. امام از اسب پایین آمد و گفت:« خداوند متکبران را دوست ندارد.» و با آنان به خوردن غذا مشغول شد. آنگاه آنان را به منزل خویش دعوت نمود و غذای تازه و لباس‌های نیکویی به آنها داد.

2) روزی امام حسن علیه السلام به سگی نان می‌داد و خود نیز می‌خورد. اصحاب به امام گفتند:« نمی‌خواهید سگ را دور کنیم؟»
فرمود:« نه! زیرا من از خداوند خجالت می کشم که غذا بخورم و به موجود گرسنه ای که نگاهم می‌کند، ندهم.»

مراجعه شود به:
سیرت باطنی و فضائل و مناقب امام حسن علیه السلام

تواضع گاه در برابر حق متعال است و گاه درباره بندگان او و امام حسن علیه السلام در هر دو مورد نمونه است درباره تواضع در برابر پروردگار کافی است بدانیم 25 سفر با پای پیاده و گاه برهنه به حج خانه خدا رفته و گاه پاهایش از شدت گرمای هوا و زمین آماس نموده است و درباره تواضعش با مردم به این نمونه ها بنگرید:

1) امام حسن علیه السلام بر گروهی از فقرا گذشت که گرد پاره نان هائی که روی زمین ریخته بود جمع شده و آنها را می خوردند از آن حضرت دعوت کردند حضرت از اسب پائین آمدند و گفتند: خداوند متکبران را دوست ندارد و با آنان به خوردن غذا مشغول شدند آنگاه آنان را به منزل خویش دعوت نمودند و غذائی عالی به آنها دادند و همه را با لباسای نیکو پوشاندند.

2) امام حسن علیه السلام را دیدند در حالیکه نان می خورد و سگی در جلوی حضرت ایستاده و حضرت یک لقمه خود می خوردند و یک لقمه به سگ می دادند. گفتند: آیا دورش نکنیم؟ فرمودند: نه! زیرا من از خداوند خجالت می کشم که غذا بخورم و صاحب جانی ببیند و من به او ندهم.

مراجعه شود به:
سیرت باطنی و فضائل و مناقب امام حسن علیه السلام