تاریخچه ی:
رابطه علم ودین از نظر استاد جوادی عاملی
ایشان می فرماید:
با اثبات دین به عنوان مجموعه قوانین و مقررات ثابتی که مبین انسان و جهان و پیوند میان آن دو است، نقش دین نسبت به جمیع معارف و علوم آشکار می گردد...
بر این مبنا ، دین نه تنها مغایر با علم نیست بلکه میزان اساسی برای توزین قوانین علمی می باشد.
معارف دینی دزر واقع ، مبین همان قوانین و سنن ثابتی هستند که علوم مختلف در جستجوی آنها می باشند.
آیات و روایات فراوانی درباره حقایق تجربی ، طبیعی و تاریخی وارد شده است.
بخش عمده این آیات به تاریخ تکوین زمین و آسمان و بخشی دیگر به چگونگی حدوث و پیدایش انسان و حیوانات ، و بعضی دیگر به نقل حوادث گذشتگان و احکام ، سنن و قواعد غیر قابل تغییر و تحویل زندگی فردی و اجتماعی انسان می پردازد.
هر یک از ایات مذکور ، گزارش و اخبار از حقایقی است که بررسی و جستجوی پیرامون آنها در صلاحیت علوم مختلفی نظیر کیهان شناسی ، زیست شناسی ، مردم شناسی ، جامعه شناسی ، تاریخ و ...قرار دارد.
اعتبار و ارزش های قضایای دینی ای که درباره سنت های تاریخی ، اجتماعی ، طبیعی و یا چگونگی خلقت عالم و آدم