تاریخچه ی:
خلیج فارس
تفاوت با نگارش: 1
- | خلیج فارس از شمال با ((ایران))، از سمت غرب با کویت و ((عراق)) و از جنوب با ((عربستان))، بحرین و امارت متحده عربی همسایه است وسعت آن 240،000 کیلومتر می باشد که از این حی به تریب س از خلیج مکزیو و خلیج هودسن قرار دارد. |
+ | خلیج فارس از سمت شمال با ((ایران))، از غرب با ((کویت)) و ((عراق)) و از جنوب با ((عربستان))، بحرین و امارت متحده عربی همسایه است. وسعت آن 240،000 کیلومتر است و پس از خلیج مکزیکو و خلیج هودسن سومین خلیج بزرگ جهان محسوب میشود. این خلیج توسط ((تنگه هرمز)) به ((دریای عمان)) و از طریق آن به دریاهای آزاد مرتبط است و جزایر مهم آن عبارتاند از: ((خارک))، ((ابوموسی))، ((تنب بزرگ))، ((تنب کوچک))، ((کیش))، ((قشم))، و ((لاوان)) که تمامی آنها به ایران تعلق دارد. خلیج فارس و سواحل آن معادن سرشار ((نفت)) و ((گاز)) دارد و مسیر انتقال نفت کشورهایی چون کویت، عربستان و امارات متحده عربی ست. به همین دلیل، منطقهای مهم و استرژیک محسوب یشود. بندرهای مهمی در حاشیه خلیج فارس وجود دارد که از آنها میتوان بندر شارجه، دوبی، ابوظبی و بندر عباس را نام برد. دریانوردی در خلیج فارس سابقه بسیار طولانی دارد ولی اولین مدارک قطعی در این زمینه به قرن هارم قبل از میلاد مربوط است. پس از بسته شدن راه تجارت بین شرق و غرب در دوره عثمانی، پرتغالیها متوجه اهمیت این خلیج شدند، به طوری که سراسر قرن شانزدهم میلادی خلیج فارس را در تصرف خود داشتند. اما پس از آن ((انگلستان)) توانست کشورهای رقیب را از آن خارج کند و در آغاز قرن نوزدهم بر آن تسلط یابد. با این حال، در سالهای بعد نیز کشورهای حاشیه جنوبی آن به تدریج مستقل شدند و انگلستان پایگاههای خود را از دست داد. |
- | خلیج فارس توسط تنگه هرمز به ((دریای عمان)) و از طریق آن به دریاهای آزاد مرتبط می گردد. جزایر مهم آن عبارتند از: خارک، ابو موسی، تنب بزرگ، تنب کوچک، کیش، قشم، و لاوان که تمامی آنها متعلق به ایران است.
در خلیج فارس و سواحل آن معادن سرشار نفت و گاز قرار دارد و مسیر انتقال نفت کشور هایی چون کویت، عربستان و امارات متحده عربی می باشد که از این حدیث منطقه ای مهم و استراژیک محسوب می شود. بندر های مهمی در حاشیه خلیج فارس بنا گشته اند که از آنها می توان بندر شارجه، دوبی، ابوظبی و بندر عباس را نام برد.
دریانوردی در خلیج فارس سابقه بسیار طولانی دارد ولی اولین مدارک قطعی در این زمینه به قرن چهارم قبل از میلاد مربوط است.
پس از بسته شدن راه تجارت بین شرق و غرب در دوره عثمانی، پرتغالیها متوجه این خلیج شدند، به طوری که سراسر قرن شانزدهم میلادی خلیج فارس تحت نظارت پرتغالیها بود.
پس از آنکه انگستان متوجه آن شد و توانست کشورهای های رقیب را از آن خارج کند در آغاز قرن نوزدهم بر آن استیلا یابد. در سالهای بعدی کشورهای حاشیه جنوبی آن به تدریج مستقل شدند و انگلستان پایگاههای خود را از دست داد.
منابع :
اطلس گیتا شناسی ؛ لغت نامه دهخدا |
+ | منابع: اطلس گیتاشناسی؛ لغت نامه دهخدا |