خداوند بر اساس آیه 6 سوره ((احزاب )) ازدواج با همسران پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را بر مؤمنان حرام کرد:«النبی اولی بالمؤمنین من انفسهم و ازواجه امهاتهم» (پیامبر نسبت به مؤمنان از خودشان سزاوارتر است و همسران او مادران آنها محسوب می‌شوند.»
وقتی ((طلحه )) این حکم را شنید، عصبانی شد و گفت:« محمد زنان خود را بر ما حرام می‌کند، ولی با همسران ما پس از طلاق ازدواج می‌کند. اگر محمد بمیرد حتماً زنانش را به همسری خواهم گرفت.»
در پی این ماجرا خداوند بر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم ((وحی|وحی ))فرستاد که:« ما کان لکم ان تؤذوا رسول الله و لا ان تنکحو ازواجه من بعده ابداً ذلکم عندالله عظیما ان تبدو شیئاً او تخفوه فان الله کان بکل شیِ علیما» _سوره احزاب، آیه‌های 53 و 54_ (ای مسلمانان! شما حق ندارید رسول خدا را آزار دهید و هرگز همسرانش را بعد از او به همسری خود در نیاورید که این کار نزد خداوند گناهی بزرگ است. خداوند از همه چیز آگاه است، چه آنها را آشکار کنید چه پنهان نگه دارید.)