بر اساس آیه 6 از سوره احزاب : النبی اولی بالمؤمنین من انفسهم و ازواجه امهاتهم (پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم نسبت به مؤمنان از خودشان سزاوار تر است و همسران او مادران آنها محسوب می شوند) خداوند ازدواج با همسران پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را بر مؤمنان حرام کرد.

همین که طلحه یکی از مسلمانان صدر اسلام و برپا کننده جنگ جمل به همراهی عایشه با امیر المؤمنین (علیه السلام) از این حکم با خبر شد بسیار خشمناک گردید و گفت: محمد صلی الله علیه و آله وسلم زنان خود را بر ما حرام می کند ولی با همسران ما پس از طلاق ازدواج می کند اگر محمد صلی الله علیه و آله وسلم از دنیا برود حتماً به زنان او دست خواهم یافت و آنان را به همسری خواهم گرفت.

در پی این ماجرا خداوند بر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم وحی فرستاد که: ما کان لکم ان تؤذوا رسول الله و لا ان تنکحو ازواجه من بعده ابداً ذلکم عندالله عظیما ان تبدو شیئاً او تخفوه فان الله کان بکل شیِ علیما (سوره احزاب آیه های 53 و 54)

(ای مؤمنان شما حق ندارید رسول خدا را آزار دهید و نه هرگز همسران او را بعد از او به همسری خود در آورید که این کار نزد خداوند بزرگ است اگر چیزی را آشکار کنید یا آن را پنهان دارید خداوند از همه چیز آگاه است.)