| - | حضرت لوط (ع) ا ابیای ا الهی است. وی از بستگان (برادرزاده یا پسرخاله یا خواهرزاده) ((حضرت ابراهیم علیه السلام|حضرت ابراهیم)) بود. بنا بر مفاد آیات کریمه قرآن، لوط علیه السلام به ((حضرت ابراهیم علیه السلام|حضرت ابراهیم علیه السلام)) ایمان آورد و خود نیز رتبه رسالت داشته است. نام وی 27 بار در قرآن آمده و به پیامبری او تصریح شده است.
قوم لوط که در قرآن اخوان لوط نیز نامیده شده اند، در فاه ین ((قوم ثمود)) و اهل ((مدین)) می زیسته اند. آنان مردمی تبهکار بوده اند که به جای زنان با پسران می آمیختند و به عمل ناشایست ((لواط و هم جنس بازی)) می پرداختند و در ملاء عام مرتکب کار های زشت می شدند. از این رو قوم لوط مستحق عذاب الهی گردیدند.
فرشتگانی از سوی خداوند مأمور شدند ا م لو را عذاب نمایند. این فرشتگان نخست به حضور حضرت ابراهیم آمدند و ناشناس میهمان او شدند. سپس خود را معرفی و ماموریت خویش را برای ابراهیم علیه السلام بازگو کردند. آنگاه فرشتگان به شهر لوط رفتند و به رسم مهمانی به خانه لوط وارد شدند.
قوم لوط برای کام گرفتن از جوانان خوب رو به خانه لوط هجوم بردند! لوط علیه السلام گفت: آبروی مرا مریزید و بهتر است اگر می خواهید با دختران من ازدواج کنید. گفتند می دانید که ما به دختران تو نری نداریم و خواسته ما را می دانی! خداوند به لوط علیه السلام وحی کرد که پاسی از شب گذشته به همراه خانواده ات از شهر خارج شد و هیچ یک به پشت سر منگرید. خاندان لوط ا رت و (ع)، هنگام سحر از شهر بیرون آمدند و همگی فرمان خدا را اطاعت کردند مگر ((زن لوط)) که نافرمانی کرد و او نیز به همراه قوم خطا کار لوط دچار عذاب (سنگباران ا سیل) گردید.
شهر ((سدوم)) و عموره محل زندگی قوم لوط به امر خداوند سبحان به وسیله سنگهای سجیل، سنگباران (بمباران) و ش وژون گش و آن قوم ستمکار از میان رفتند. |
+ | حضرت لوط عله اللام از یاما بزرگ الهی و از بستگان (برادرزاده یا پسرخاله یا خواهرزاده) ((حضرت ابراهیم علیه السلام|حضرت ابراهیم)) بود. نام وی 27 بار در قرآن آمده و به پیامبری او تصریح شده است.
قوم لوط که در قرآن «اخوان لوط» نیز نامیده شده اند، در جایی ی رزمین ((قوم ثمود)) و ((مدین)) می‌زیستند. آنان مردمی فاسد و تبهکار بودند که به عمل ناشایست ((لواط و همجنس بازی)) می‌پرداختند و در ملاء عام مرتکب کارهای زشت می‌شدند. از این رو
فرشتگانی از سوی خداوند مأمور شدند را عذاب کنند. این فرشتگان نخست به حضور حضرت ابراهیم آمدند و خود را معرفی و ماموریت خویش را برای ابراهیم بازگو کردند. آنگاه به شهر لوط رفتند و به رسم مهمانان به خانه لوط وارد شدند.
قوم لوط برای کام گرفتن از این جوانان خوبرو به خانه لوط هجوم بردند! لوط علیه السلام گفت:«آبروی مرا مریزید. اگر می خواهید، با دختران من ازدواج کنید.»
گفتند:«خودت خوب می‌دانی که ما به دختران تو کری نداریم.» />خداوند به لوط علیه السلام وحی کرد که پاسی از شب گذشته به همراه خانواده ات از شهر خارج ش و به پشت سر خود منگر. لوط و ان هنگام سحر از شهر بیرون آمدند و همگی فرمان خدا را اطاعت کردند مگر ((زن لوط)) که نافرمانی کرد و او نیز به همراه قوم خطاکار لوط دچار عذاب (سنگباران سمی) گردید.
شهر ((سدوم)) و عموره، محل زندگی قوم لوط، به امر خداوند به وسیله سنگهای سجیل، سنگباران و بود ش و آن قوم ستمکار از میان رفتند. |
| | آری، این است سرنوشت قوم و ملتی که احکام و قوانین الهی و سنت های خداوند را دگرگون نمایند و به گناه و آلودگی روی آوردند. | | آری، این است سرنوشت قوم و ملتی که احکام و قوانین الهی و سنت های خداوند را دگرگون نمایند و به گناه و آلودگی روی آوردند. |
| | تاریخ الانبیاء، رسولی محلاتی، ج 1، ص 200؛ اعلام قرآن، خزائلی، ص 541؛ دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی | | تاریخ الانبیاء، رسولی محلاتی، ج 1، ص 200؛ اعلام قرآن، خزائلی، ص 541؛ دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی |
