تاریخچه ی:
حضرت ایوب علیه السلام
ایّوب، فرزند افرص از نوادگان حضرت ((حضرت اسحاق علیه السلام|اسحق)) بن ((حضرت ابراهیم علیه السلام|ابراهیم)) علیه السلام و مادرش دختر ((حضرت لوط علیه السلام|لوط)) بود. زن وی ((رحیمه)) دختر افرایم بن ((حضرت یوسف علیه السلام|یوسف)) بن ((حضرت یعقوب علیه السلام|یعقوب)) علیه السلام بود.
حضرت ایوب مردی خوش سیما، خوش خوی و بسیار پرهیزگار و نیکوکار و مهربان و بخشنده بود. خداوند او را به پیامبری برگزید و به وی دارایی و فرزندان بسیار داد. او مردم را به سوی خداوند فرا می خواند ولی چند تن بیش به وی ایمان نیاوردند. خداوند او را گرامی داشته است.
((ابلیس|شیطان)) بر سپاسگذاری ایوب رشک برده و آن را نتیجه تنعم قلمداد کرد و گفت سپاسگزاری او نتیجه صحت بدن و دارایی او است. خداوند نیز نخست ایوب را به اموال و آنگاه به مصائب جسمی و بیماری آزمود و همچنان صابر و شکیبا و سپاسگذار ماند.
شیطان وقتی از فریفتن ایوب ناامید شد، بر آن شد تا زوجه ایوب را همانند حواء بفریبد تا از این راه بر ایوب دست یابد.
پس از این ماجرا بود که حضرت ایوب با دلی سرشار از عشق و شور معنوی پروردگار خود را می خواند و می گوید: خدایا به سختی و رنج گرفتار آمدم و جز تو فریاد رسی ندارم. خداوند بزرگ، دعای او را پذیرفت و دردها و بیماری های او را درمان بخشید و آنچه را از دست داده بود به وی بازگردانید.
درباره چگونگی و انواع مصائب و گرفتاریهای حضرت ایوب سخنهای ناروا و افسانه های زیادی گفته شد که مورد اعتماد نیست و از ساحت قدس آن پیامبر الهی به دور است.
منابع :
اعلام قرآن، خزائلی؛ تفسیر نمونه، ج 13، ص 479، قصص الانبیاء، رسول محلاتی