تاریخچه ی:
حسن و حسین، نام دو درخت بهشتی
تفاوت با نگارش: 5
| ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|پیامبر گرامی اسلام)) فرمود: | | ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|پیامبر گرامی اسلام)) فرمود: |
| هنگامی که به آسمان عروج کردم و داخل ((بهشت)) شدم، در باغهای بهشت به درختی رسیدم که از بوی خوش آن حیرت کردم. ((جبرئیل)) به من گفت:« ای محمد! از این درخت حیرت نکن که میوهاش گواراتر از بوی آن است.» | | هنگامی که به آسمان عروج کردم و داخل ((بهشت)) شدم، در باغهای بهشت به درختی رسیدم که از بوی خوش آن حیرت کردم. ((جبرئیل)) به من گفت:« ای محمد! از این درخت حیرت نکن که میوهاش گواراتر از بوی آن است.» |
| آنگاه از میوه های آن درخت به من هدیه داد و من از آن خوردم. | | آنگاه از میوه های آن درخت به من هدیه داد و من از آن خوردم. |
| آنگاه به درخت دیگری رسیدیم. جبرئیل گفت:« ای محمد، از میوه این درخت بخور که شبیه درختی است که از میوهاش خوردی اما طعمی گواراتر و بویی خوشتر دارد.» | | آنگاه به درخت دیگری رسیدیم. جبرئیل گفت:« ای محمد، از میوه این درخت بخور که شبیه درختی است که از میوهاش خوردی اما طعمی گواراتر و بویی خوشتر دارد.» |
| و از میوه های آن به من هدیه می داد و من میخوردم. | | و از میوه های آن به من هدیه می داد و من میخوردم. |
| به جبرئیل گفتم:« برادرم، جبرئیل! من در میان درختان درختی پاکیزه تر و بهتر از این دو درخت ندیدهام.» | | به جبرئیل گفتم:« برادرم، جبرئیل! من در میان درختان درختی پاکیزه تر و بهتر از این دو درخت ندیدهام.» |
| به من گفت:« آیا می دانی نام این دو درخت چیست؟» | | به من گفت:« آیا می دانی نام این دو درخت چیست؟» |
| گفتم:«نمی دانم.» | | گفتم:«نمی دانم.» |
- | گفت:« یکی حسن است و دیگری حسین. هر گاه به زمین رفتی، بلافاصله نزد ((حضرت خدیجه علیهاسلام|خدیجه)) برو و با او مباشرت کن که بوی خوش میوه هایی که از این دو درخت خورده ای، از صلب تو خارج می شود و نطفه ((حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام|فاطمه زهرا)) بسته میگردد. آنگاه فاطمه را به تزویج برادرت، علی، درآر که برای او دو فرزند به دنیا می آید: یکی را ((حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام|حسن)) نام بگذار و دیگری را ((حضرت امام حسین علیه السلام|حسین)).» |
+ | گفت:« یکی حسن است و دیگری حسین. هر گاه به زمین رفتی، بلافاصله نزد ((حضرت خدیجه علیهاسلام|خدیجه)) برو و با او مباشرت کن که از بوی خوش میوه هایی که از این دو درخت خورده ای و نطفه ((حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام|فاطمه زهرا)) بسته میگردد. آنگاه فاطمه را به تزویج برادرت، علی، درآر که برای او دو فرزند به دنیا می آید: یکی را ((حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام|حسن)) نام بگذار و دیگری را ((حضرت امام حسین علیه السلام|حسین)).» |
| همان شد که جبرئیل گفته بود. بعد از ولادت حسن و حسین علیهما السلام، جبرئیل بر من فرود آمد. به او گفتم:« ای جبرئیل، چقدر مشتاق آن دو درختم.» | | همان شد که جبرئیل گفته بود. بعد از ولادت حسن و حسین علیهما السلام، جبرئیل بر من فرود آمد. به او گفتم:« ای جبرئیل، چقدر مشتاق آن دو درختم.» |
| جبرئیل گفت:« ای محمد، هر گاه مشتاق خوردن میوه آن دو درخت شدی، حسن و حسین علیه السلام را بو کن.» | | جبرئیل گفت:« ای محمد، هر گاه مشتاق خوردن میوه آن دو درخت شدی، حسن و حسین علیه السلام را بو کن.» |
| پیامبر اکرم نیز هر گاه مشتاق آن دو درخت می شد، حسن و حسین علیهما السلام را میبویید و میبوسید و میفرمود:« برادرم جبرئیل راست می گفت.» | | پیامبر اکرم نیز هر گاه مشتاق آن دو درخت می شد، حسن و حسین علیهما السلام را میبویید و میبوسید و میفرمود:« برادرم جبرئیل راست می گفت.» |
| !منابع: | | !منابع: |
| *بحار الانوار، ج 43، ص 315. | | *بحار الانوار، ج 43، ص 315. |