تاریخچه ی:
جودوسر «داروئی»
نگارش: 1
کلیات گیاه شناسی
جو دوسر از قدیم الایام توسط مردم ژرمن و اسلاو کشت میشده است . گیاهی است یکساله که ارتفاع آن تا یک متر می رسد میوه آن خوشه ای و دراز و دارای غلافی دو سر می باشد . جو دو سر دو نوع می باشد که بنام بهاره و پایئزه نامیده می شود این گیاه علوفه خوبی برای حیوانات مخصوصا اسب است .
ترکیبات شیمیایی: جو دو سر دارای حدود 7% مواد چرب ، 14% مواد ازته و 60% مواد شناسته ای می باشد . بعلاوه ارسنیک ف اسید اگزالیک و ید نیز در آن وجود دارد .
خواص داروئی: جو دو سر از نظر طب قدیم ایرا معتدل یعنی نه سرد است و نه گرم . البته عده ای عقیده دارند که این گیاه کمی خشک است .1)جو دو سر طبق تحقیقاتی که جدیدا انجام رگفته در کاهش کلسترول خون اثر معجزه آسایی درد .2)مقوی اعصاب است .3)ضد عفونی کننده بدن می باشد.4)تقویت کننده بدن می باشد . 5)ادرار آور و ملین است و یوست رابرطرف می کند.6)مقوی قلب و خون است .7)تسکین دهنده درد است .8)جوشانده جو دو سر در برطرف کردن بیماریهای پوستی و اخلاط خونی نیز موثر است .9)برای لاغر شدن هر روز جو دو سر بخورد .10)اگزما را درمان می کند .11)برای درمان زخ هایی که یدر خوب می شوند جو دو سر را در کرده و با شراب سفید مخلوط کنید و روی این قبیل زخم ها بگذارید .12)و بالاخره این گیاه اثر ضد سرطان درد . استفاده مدام این گیاه از سرطان جلوگیری می کند.
طرز استفاده: به مبحث نسخه پیچی گیاهان دارویی برای بیماری مورد نظر مراجعه نمایید
مضرات : مضرات خاصی برای آن بیان نشده است .