تاریخچه ی:
جعفر کذّاب
تفاوت با نگارش: 1
| | + | جعفر بن علی معروف به جعفر کذاب، پسر ((حضرت امام هادی علیه السلام)) بود و در سال 226 به دنیا آمد. او مردی عیاش و نااهل و شرابخوار و از مدعیان امامت بود. |
| | + | پس از شهادت پدرش ادعای امامت کرد ولی ((حضرت امام حسن عسگری علیه السلام)) اجازه هیچگونه خودنمایی را به او نداد تا این که پس از شهادت امام حسن عسگری علیه السلام و آغاز ((غیبت صغری و غیبت کبری|غیبت صغری)) ((حضرت امام مهدی ارواحنا له الفداء|امام مهدی))، او فرصت یافت دوباره ادعای امامت کند و با دروغ، جمعی را به گمراهی بکشاند و از این رو به جعفر کذاب شهرت یافت. |
| | + | ((حضرت امام سجاد علیه السلام)) درباره ملقب شدن امام ششم به ((امام صادق علیه السلام و لقب صادق|«صادق» )) فرمود:«از نسل پنجم او مردی به نام جعفر متولد می‌شود که به دروغ ادعای امامت می‌کند، و نامش جعفر کذاب است، از این رو به امام ششم، جعفر صادق لقب داده اند.» |
| | + | پس از شهادت امام حسن عسگری، جعفر مأموران حکومت ستمگر عباسی را جهت تفتیش و تفحص از منزل امام و پیدا کردن امام زمان علیه السلام به سرای امام برد. هنگامی که پیکر مطهر امام عسگری علیه السلام را کفن نموده و در تابوت نهاده بودند، جعفر کذاب پیش رفت تا بر جنازه امام نماز بگزارد، اما وقتی خواست تکبیر بگوید، ناگاه کودکی گندمگون و سیاه موی پیش آمد، او را کنار زد و بر پیکر مطهر امام نماز گزارد. |
| | + | مورخین درباره‌ی او دو نظر دارند. عده‌ای بر این باورند که وی تا پایان زندگی بر دعوی دروغین خود پای فشرد و همچنان خود را امام می‌دانست، اما برخی دیگر می‌گویند که وی از دعوی خود دست کشید و توبه کرد، و شیعیان نیز نامش را از جعفر کذاب به جعفر تائب برگرداندند. |
| - | فر کاب ع بن عی مرف ب عر کاب پ ((حرت امام ادی علیه السلام|امام ی اقی علیه ا)) سال 226 ه دنی مد ا عیا ات بود. ا مری عیاش نا هل و که ر م ی ی نمود. |
+ | روایتی ز ((واب اص مام زمان عج « مد بن عثان »|مد ب ثمان عری )) نائب امام زان علیه السلام، آمده است که امام ازد در توقیعی به ی ا اه نموه و فمود ات ک ا عر را برادرا ((حضر یوسف علی اللم|یوف)) است که رنام کردند. |
| - | و هر چند پس از شهادت پدرش ادعای امامت داشت ولی فروغ بی بدیل امام حس عسگری علیه السلام اجازه هیچگونه خود نمایی را به او نمی داد تا این که پس از شهادت امام حسن عسگری علیه السلام و آغاز ((غیبت صغری و غیبت کبری|غیبت صغری)) امام مهدی (عج) او فرصت یافت تا ادعای امامت نماید و با دروغ جمعی را به گمراهی بکشاند و از این رو به جعفر کذاب شهرت یافت.
در حدیثی از امام سجاد علیه السلام درباره ملقب شدن امام ششم به ((علت نمگذار ب صادق|« صادق» ))آمده است که چون مردی از نسل پنجم او به نام جعفر که به دروغ دعوی امامت کند، بوجود آید و او جعفر کذاب است؛ از این رو به امام ششم، جعفر صادق لقب داده اند.
در روایت آمده است که جعفر پس از وفات امام حسن عسگری (ع )، مأموران حکومت ستمگر عباسی را جهت تفتیش و تفحص از منزل امام و پیدا کردن امام زمان علیه السلام به سرای امام عسگری علیه السلام برد. و نیز هنگای که پیکر مطهر امام عسگری علیه السلام را کفن نموده و در تابوت نهاده بودند، جعفر کذاب پی رفت تا بر جنازه امام نماز ذارد، وقتی خواست تکبیر بگوید، ناگاه کودکی گندمگون و سیاه موی. . . بیرون آمد و لباس او را گرفت و او را کنار کشید و بر پیکر مطهر آن امام همام نماز گذارد.
منابع شیعه درباره او دو قول مختلف دارند. اکثر بر آنند که وی تا پایان زندگی بر دعوی دروغین خود پای فشرد و همچنان خود را امام می دانست اما برخی دیگر می گویند که وی از دعوی خود دست برداشت و توبه کرد و شیعیان نیز نامش را از جعفر کذاب به جعفر تائب برگردانیدند.
در روایتی از ((نواب خاص امام زمان عج « محمد بن عثمان »|محمد بن عثمان عمری ))نائب خاص امام زمان علیه السلام آمده که امام دوازدهم در توقیعی به توبه اشاره نموده و فرموده است که راه جعفر راه برادران ((حضرت یوسف علیه السلام|یوسف)) است که سرانجام توبه کردند.
جعفر با وجود عمر کوتاهی که کرد، فرزندان زیادی داشت و به ابو الکراین (پدر فرزندتان بسیار) شهره بود او سرانجام در سال 271 قمری در ((سامراء)) در گذشت. |
+ | عفر با جود عمر کوتاهی که داشت، رزندان زیادی داشت و به ابواکراین (پدر فرزندتان بسیار) مشهور بود. او سرانجام در سال 271 قمری در ((سامراء)) درگذشت. |
| | منابع: | | منابع: |
| - |
دایره المعارف تشیع ج 5؛ قاموس الرجال ج 2؛ المعارف و المعاریف ج 2؛ دایره المعارف الشیعه العامه، ج 7 |
+ | دایره المعارف تشیع ج 5؛ قاموس الرجال ج 2؛ المعارف و المعاریف ج 2؛ دایره المعارف الشیعه العامه، ج 7 |
