گسلها نیز مانند درزه ها و سایر پدیده های
زمین شناسی ساختمانی، براساس اصول مختلف طبقه بندی می نمایند. مهمترین این تقسیم بندی ها شامل:
1-طبقه بندی براساس شیب سطح گسل
2-طبقه بندی زایشی گسلها
اساس این طبقه بندی، نوع حرکت نسبی در امتداد گسلها است که خود ناشی از نحوه تشکیل و
مکانیسم توسعه گسل است. بر همین اساس گسلهای زیر در این رده قرار می گیرند.
- گسل نرمال (Normal Fault) :گسل نرمال که گاهی از آن به عنوان گسل وزنی (Gravity Fault) نیز یاد می کنند، به گسلی می گویند که در آن کمر بالا نسبت به کمر پایین به طرف پایین حرکت کرده باشد. در حالت خاصی از این گسلها که شیب سطح کم است، گسل را گسل جدا شونده می نامند.
- گسل معکوس (Reverse Fault): گسل معکوس، گسلی است که در آن کمربالا به طرف بالا حرکت کرده باشد. در حالت کلی شیب گسل بیشتر از 45 درجه است. گسل معکوس به دو حالت زیر نیز دیده می شود:
- راندگی (Thrust Fault) (سوار شدگی) :به گسل معکوسی که شیب آن کمتر از 45 درجه باشد، راندگی گویند. این گسل به نام گسل زیررانده (Underthrust Fault) نیز معروف است.
- روراندگی (Overthrust Fault): گسل رورانده، گسل معکوسی است که زاویه شیب آن کمتر از 10 درجه و لغزش کلی آن زیاد باشد.
- گسل امتداد لغز (Strike Slip Fault or Transcurrent Fault): در این گسلها جابجایی کلی (لغزش کلی) به موازات امتداد گسل است، یعنی لغزش امتدادی غالب بر لغزش شیبی است. براساس جهت حرکت نسبی قطعات طرفین گسل نسبت به ناظر، دو گسل:
- راست لغز ) Right – Slip Fault or Dextral Fault) ( راست رو، راست گرد و راست بر)
- چپ لغز ( Left-Slip Fault or Sinistral Fault ) ( چپ رو، چپ گرد و چپ بر) تعریف می شوند.
3-طبقه بندی براساس حالت گسل نسبت به چینه بندی
4-طبقه بندی براساس وضعیت گسل نسبت به طبقات اطراف
5-طبقه بندی گسلها براساس طرح آنها
در این روش گسلها را بر مبنای وضعیت آنها نسبت به یکدیگر طبقه بندی می نمایند. در این تقسیم بندی:
قرار می گیرند.
