تاریخچه ی:
ترک اولی درانبیای الهی علیهم السلام
تفاوت با نگارش: 2
- | نبیی الهی ق ادی ((شیعه|شیعه)) از همه اصی، چه کبیره و چه صغیره و نیز از همه انواع خطاها، سیانها واشتباهها مون هستند و عصمت در انبیای الهی در محدوده لقی، حفظ و ابلاغ ((وحی|وحی)) خلاصه نمی شود، بلکه محدوه ای بس وسیعتر دارد. |
+ | نا ب اقاد مه ((شیعه|شیعه))، انبیای الهی از همه گهان، چه کبیره، چه صغیره و نیز از همه خطاها اشتباهها ور هستند. ((عصمت)) در انبیای الهی در محدوده ریافت، حفظ و ابلاغ ((وحی|وحی)) خلاصه نمیشود، بلکه محدوهای بسیار وسیعتر دارد. با این حال، شیعیان ترک اولی را بر انبیاء روا میدانند و معتقدند خدشهای به معصومیت پیامبران وارد نمیکنند. «ترک اولی» یعنی کاری که معصیت و خطا نیست، ولی انجام ندادنش برای پیامبران بهتر است. همهی آنچه در قرآن به عنوان کارهای ناپسند انبیای الهی ذکر شده، از جمله داستان ((میوه درخت ممنوعه)) که ((حضرت آدم علیه السلام|حضرت آدم)) از آن تناول کرد در زمرهی ترک اولی هستند، بنا به اعتقاد شیعیان گناه محسوب نمیشوند. |
- | آری، شیعه ترک اولی را بر انبیاء روا می داند.« ترک اولی » یعنی کاری که در عین اینکه معصیت و خطا نمی باشد، ولی انجام ندادنش برای مقام پیامبر بهتر است.
تمامی کارهایی را که در قرآن در مورد انبیاء الهی به عنوان کار ناپسند ذکر شده است و از جمله داستان میوه درخت ممنوعه که ((حضرت آدم علیه السلام|حضرت آدم)) از آن تناول کرد را ترک اولی می داند.
منابع: المیزان، ج 2، ص 138، ص 475،/ ج 5، ص 80/ ج 11، ص 178. |
+ | منابع: المیزان، ج 2، ص 138، ص 475،/ ج 5، ص 80/ ج 11، ص 178. |