منو
 صفحه های تصادفی
گ.مباحث قرآنی
حمله خواب
معتمد خلیفه عباسی
خنثی شدن نقشه قتل امام صادق علیه السلام
عصر اتمی
وداع امام حسین علیه السلام با قبر مادر و برادر
تمرهندی
داده
خاندان پیامبر در روز قیامت
شیمی تجزیه
 کاربر Online
1040 کاربر online
تاریخچه ی: تأویل

در حال مقایسه نگارشها

نگارش واقعی نگارش:1
تأویل به معنای بازگرداندان چیزی است، و در اصطلاح، به هدف رساندن نهایی هر چیز یا هر سخن تامیل نامیده می‌شود. مثلا اگر کسی هدف اصلی‌اش از کاری روشن نباشد و در پایان آن را مشخص کند، به این کارش تأویل می‌گویند.
در قرآن کریم از مواردی به عنوان تأویل یاد شده است. به عنوان نمونه در ماجرای دیدار حضرت موسی علیه السلام با حضرت خضر علیه السلام قرار بر این شد که حضرت موسی علیه السلام از او پیروی کند و شاگرد او باشد و هیچ اعتراضی به کارهای او نکند. حضرت خضر هم شرط کرد که خود او بعدا برای حضرت موسی توضیح بدهد.
اما حضرت موسی علیه السلام نتوانست صبر کند و پرسش‌های اعتراض آمیز خود را مطرح کرد.
حضرت خضر در پاسخ فرمود:«این پرسش های تو آغاز جدایی میان من و تو است، زیرا قرار بر سوال نبود. اما من تو را از "تأویل" کارهایم آگاه می‌سازم.»
و سپس حکمت هریک از کارهایش را بازگو کرد.
و در پایان فرمود:«ذلک تأویل ما لم تسطمع علیه صبرا» _سوره کهف، آیه 82_ (آنچه بیان کردم تاویل کارهایی بود که تو نتوانستی درباره‌اش صبر کنی، و اعتراض و سئوال کردی.»
همچنین به تعبیرشدن خواب نیز تأویل می‌گویند؛ چنان که یوسف، سال‌ها پس از خوابی که دیده بود، تعبیر آن را در واقعیت مشاهده کرد و به پدرش گفت:«یا ابت هذا تأویل رویای من قبل» _سوره یوسف، آیه 100_ ( ای پدر، این منظره، تأویل خوابی است که من در گذشته دیدم.)

علامه طباطبایی (ره) می فرماید:
تعریف صحیح تأویل این است که تاویل یک حقیقت واقعی است که تمام بیانات قرآن ـ احکام، مواعظ، حکمت ها ـ به آن مستندات و این حقیقت برای تمام آیات قران محکم یا متشابه وجود دارد. تأویل از قبیل مفاهیم لفظی نیست بلکه از نسخ امور عینی و متعالی است که الفاظ بدانها دسترسی ندارد و اگر در قلب الفاظی بیان شده است به جهت نزدیک ساختن مطلب بدهن انسان است همانند تشکیلات که برای نزدیک ساختن مطالب عالی به ذهن بکار گرفته می شوند

خلاصه گفتار آن است که به جز قرآنی که ما تلاوت می کنیم، حقیقت دیگری وجود دارد که رابطه اش با این قرآن ظاهری رابطه روح با جسم است که قرآن از آن با عنوان کتاب حکیم یاد می کند و همین حقیقت تأویل است. تمام معارف و محتوای قرآن بر این حقیقت مبتنی است و انسان های عادی با فهم معمولی و دل ناخالص راهی برای دستیابی به این حقیقت ندارند.

منابع:
تفسیر نمونه، ج2، ص 324، تالیف آیت الله مکارم و همکاران؛ ‌دارالکتب الاسلامیه، چاپ 24
تفسیر المیزان،‌ ج 3، ص 49 و ص 55

تأویل در لغت به معنای بازگشت دادن چیزی است بنابراین اگر هر کار و یا هر سخنی را که به هدف نهایی برسانیم تأویل نامیده می شود مثلا اگر کسی اقدامی کند اهداف اصلی اقدام او روشن نباشد و در پایان آنرا مشخص کند این کار را تأویل می گویند در قرآن کریم از مواردی به عنوان تأویل یاد شده است به عنوان نمونه در ماجرای دیدار حضرت موسی علیه السلام با حضرت خضر علیه السلام قرار بر این شد که حضرت موسی علیه السلام از او پیروی کند و شاگرد او باشد و هیچ اعتراضی نسبت به کارهای او نداشته باشد حضرت خضر هم شرط کرد که حضرت موسی از هیچ چیزی پرسش نکند تا خود او بعدا برایش توضیح دهد.

اما پس از این شرط حضرت موسی علیه السلام به مشاهده کارهای خضر از قبیل سوراخ کردن کشتی، کشتن یک نوجوان، و بازسازی دیوار در حال سقوط بدون گرفتن اجرت و مزد، نتوانست صبر کند و پرسش های اعتراض آمیز خود را مطرح کرد حضرت خضر در پاسخ فرمود این پرسش های تو آغاز جدائی میان من و تو است زیرا قرار بر سوال نبود اما من تو را از" تأویل" و واقعیت خارجی این کارهایی که انجام دادم آگاه می سازم و پس از آن حکمت کارهای انجام شده را مطرح می کند.

و در پایان می فرماید: ذلک تأویل مالم تسطمع علیه صبرا (سوره کهف آیه 82) آنچه بیان کردم تاویل کارهایی بود که تو توانایی صبر آن را نداشتی و بدین جهت اعتراض و سئوال داشتی

همچنین اگر انسان خواب می بیند که تعبیرش را نمی داند و آنگاه با مراجعه به کسی و یا مشاهده صحنه ای تعبیر حقیقی خوابش را دریابد به ان تأویل می گویند همانگونه که یوسف پس از آن که خواب مشهورش سجده کردن یازده ستاره و خورشید در برابرش در خارج تحقق یافت و پس از سالیانی برادرانش به همراه پدر و مادر با احترام و خضوع تمام در پیشگاه حضرت یوسف علیه السلام حاضر گشته به پدرش گفت یا ابت هذا تأویل رویای من قبل (سوره یوسف آیه 100) ای پدر جان این صحنه و منظره، تأویل خوابی است که من در گذشته دیدم

هرگاه انسان سخنی بگوید که مفاهیم خاص و اسراری در آن نهفته باشد که هدف نهایی آن سخن را تشکیل دهد آن هدف و مفاهیم ناپیدای حقیقی تأویل سخن انسان هستند.

علامه طباطبایی (ره) می فرماید: نظریه صحیح و حق درباره تأویل آن است که تاویل یک حقیقت واقعی است که تمام بیانات قرآن ـ احکام، مواعظ، حکمت ها ـ به آن مستندات و این حقیقت برای تمام آیات قران محکم یا متشابه وجود دارد تأویل از قبیل مفاهیم لفظی نیست بلکه از نسخ امور عینی و متعالی هت که الفاظ بدانها دسترسی ندارد و اگر در قلب الفاظی بیان شده است به جهت نزدیک ساختن مطلب بدهن انسان است همانند تشکیلات که برای نزدیک ساختن مطالب عالی به ذهن بکار گرفته می شوند

خلاصه گفتار آن است که به جز قرآنی که ما تلاوت می کنیم، حقیقت دیگری وجود دارد که رابطه اش با این قرآن ظاهری رابطه روح با جسم است که قرآن از آن با عنوان کتاب حکیم یاد می کند و همین حقیقت تأویل نام دارد و تمام معارف و محتوای قرآن بر این حقیقت اعتماد واستناد دارد و انسان های عادی با فهم های معمولی و جانهای غیر پاک راهی برای دستیابی به این حقیقت ندارد.

منابع :

تفسیر نمونه ، ج2 ، ص 324 ، تالیف آیت الله مکارم و همکاران ؛‌دارالکتب الاسلامیه ، چاپ 24

تفسیر المیزان ،‌ ج 3 ، ص 49 و ص 55


تاریخ شماره نسخه کاربر توضیح اقدام
 چهارشنبه 19 مرداد 1384 [07:40 ]   3   امیرمهدی حقیقت      جاری 
 سه شنبه 22 دی 1383 [11:40 ]   2   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 
 سه شنبه 16 تیر 1383 [05:04 ]   1   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 


ارسال توضیح جدید
الزامی
big grin confused جالب cry eek evil فریاد اخم خبر lol عصبانی mr green خنثی سوال razz redface rolleyes غمگین smile surprised twisted چشمک arrow



از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..