منو
 کاربر Online
717 کاربر online
Lines: 1-32Lines: 1-13
-کن اسی و مه « » که در ی و یا د آن در دا ای یر ساد اسا نقش ال ا بای می کند، ن « نی » است. +« ممد بن اسق » می گوید:
در
مدینه خاوارهای فراوانی دد که ری نه و آنچه به آن نیاز اشتند ب آنها می رسید و ابد نمی استند از کجا تاین ی ون. و وقی ((حضرت مم ساد لیه اسلا|علی بن احسین علیه لسلام)) به شهات رسد تازه متّوجه شدند که همه ن کمک‌ه ز جان امام بوده است.
-نیت من انیه ام روانی در رو و قب مل ت که ا می ود، « ل » ا او ر ده و کیی آن ین ردد. در وا قا اری در ک وسته و « ی » در حکم متعق به ن ت. +حضرت عی ن الحسین ر تاریکی ب‌ها از خاه ارج می شد خورجین و انبانی را ک در آ ک هی درهم و دینار و ذا و آذوق بود پشت حمل می ک. وقتی به ر خانه نیمندان می سید، یکی یکی را را ه صدا رمی‌ورد و به ساکن آنها نفق میرد. />امام همواره صورت خود را می پوشا تا فقرا ا ا نناسد. بسیاری ز اات، فقرا کنار در اه خد به انتظار او می‌ایستادند و همین که او را ی دید به همیر مژده می‌اد و می‌گفتد:« صاحب ورجین م
-ا یگاه حیح اسلای م د قلب مل « صلح » بوده صلاحی تقرّب به سیله ن ه خداوند ر واجد باشد و هم اید نی متعلق به آن صالح وه خداپسنداه باشد، اگر «نی » ر وقع انجا عمل از همه وئب نفسای و یر الهی الص باشد و نگیزه فقط خداوند و تقرب ب او اشد، صطلاحا، اخل، ر ل تحق یاته ات؛ «اخلاص » برترین عال پیرش عل ر درگاه لهی عال رشد و سعات موی اا ی باشد. +!مناع: />*االار، 46 ص 56 حدی 7 به قل اراد و ص 88 دی 77 به نقل ناب و 62 نل از ا و 66 دی 28 ه نق ا ل الع 89 ق ا نا 100 ه ل ا ک ا
-به اندازه ایکه در مجموعه معارف اسلام به حفظ و مراعات اخلاص در عمل امر و تاکید شده به چیز دیگری سفارش نشده است. تا آنجا که در قرآن مجید آمده است: «__و ما امرِوا الاّ لیعبد والله مخلص له الدین__ » (5/ بینه) یعنی «امر نشده اند مگر به اینکه خداوند را پرستش نمایئد در حالیکه فقط برای او دین را خالص گردانیده اند. » از اینرو ما جز به پرستش خالص امر نشده ایم.

اولیا الهی به علت معرفت منحصر به فردشان از ذات خداوند، بالاترین درجه اخلاص را در تمام اعمال خود مراعات می نماید و از اینرو اعمال آنان همه در درگاه خداوند قبول بوده و برای جامعه اسلامی نیز الگو می باشد.

((حضرت امام سجاد علیه السلام|حضرت زین العابدین)) در انجام عمل صالح « انفاق » مراقبت شدیدی در زمینه اخلاص آن داشتند به گونه ای که جز رضای حضرت حق، هیچ عامل دیگری برای آن حضرت مطرح نبوده است. ایشان اکثراً انفاقها و صدقات خود و رسیدگی به محرومان و مستمندان جامعه را در دل شب انجام می دادند و از آن گذسته روی خود را می پوشاندند تا هیچکس ایشان را نشناسد و حتی وقتی می شنیدند کسی از ایشان بد گوئی می کرده که چرا به او رسیدگی ندارند، کار خود را افشا نمی کردند و به او نمی گفتند که من شبها برای تو آذوقه می آوردم. این امور و امثال آن از نقاط برجسته در کارنامه سراسر نورانی آن امام است که بر تارک فضیلت انسانی تا همیشه تاریخ می درخشد و همگان را به اقتدا به اٌن دعوت می کند.

در این قسمت به روایاتی که گوشه ای از اخلاص حضرت را در رسیدگی به مستمندان منعکس می کند و در واقع « صدقه سرّ » را از طرف حضرت به نمایش می گذارد یاد آور می شویم.

« محمد بن اسحاق » می گوید: در مدینه خانوارهای فراوانی بودند که رزق و روزی آنها و آنچه به آن نیاز داشتند به آنها می رسید و هیچ نمی دانستند که از کجا تاًمین می شوند. پس چونکه علی بن الحسین علیه السلام رحلت کردند، آنها متّوجه شدند که اٌن کمک ها از جانب آن حضرت بوده است.

حضرت علی بن الحسین در شب تاریک از منزل خارج می شدند و خورجین و انبانی را که در آن سکه های درهم و دینار و بعضاً در آن طعام و آذوقه بود بر پشت حمل می کردند تا اینکه به درب خانه نیازمندان می رسیدند پس یکی یکی دربها را به صدا درآورده و هر کس خارج میشد به او کمک می کردند و عادت حضرت این بود که صورت خود را می پوشاندند تا هرگاه به فقیری کمک می کند او را نشناسد، پس چونکه حضرت وفات کردند آنها این کمک رسانی را از دست دادند. و آنگاه فهمیدند که آن شخص حضرت علی بن الحسین علیه السلام بوده است.

((ابو حمزه ثمالی)) از ((حضرت امام محمد باقر علیه السلام|امام باقر علیه السلام)) نقل می کند که حضرت فرمودند: عادت حضرت علی بن الحسین علیه السلام این بود که در شبها انبانی از نان بر پشت خود حمل می نمود و آن را ((صدقه)) می دادند.

در خبری آمده
است که هر گاه شب همه جا را فرا می گرفت و چشمها آرام گرفته و به خواب می رفت، حضرت در منزلش برمی خواست و آنچه از اٌذوقه خانواده خود باقی مانده بود جمع کرده آن را در خورجینی می نهاد، و آن را بر پشت خود افکنده و در حالیکه صورت خود را پوشانده بود به سمت خانه های فقرا به مدینه راه می افتاد و همه آن را بین آنها تقسیم می کرد. در بسیاری از اوقات آنها کنار درب منزل خود به انتظار او ایستاده بودند و چونکه او را می دیدند به همدیگر مژده و بشارت آمدنش را می دادند و می گفتند: صاحب خورجین آمد!!!.

برای انفاق به مستمندان داستان بسیار جالبی که حاکی از ((سیره حضرت
سجاد علیه السلام در انفاق|فراست و زرنگی خاص حضرت در مراعات این عنصر ))ارزشمند است، در تاریخ نقل شده است که جداً قابل توجه است.

منابع:
بح
ارالانوار، ج 46، ص 56، حدیث 7 به نقل از ارشاد و ص 88 حدیث 77 به نقل از مناقب و ص 62 به نقل از خصال و ص 66 حدیث 28 به نقل از علل الشرایع
ص 89 به نقل از مناقب و ص 100 به نقل از کش
ف الغمه

مراجعه شود به:
((رسیدگی به ف
قرا و مستمندان))
((انفاق از نظر حضرت سجاد علیه السلام
))
+!مراجعه شود به:
*((رسیدگی به فقرا و مستمندان))
*((سخنان امام سجاد علیه السلام درباره انفاق))

تاریخ شماره نسخه کاربر توضیح اقدام
 شنبه 07 خرداد 1384 [06:54 ]   5   شکوفه رنجبری      جاری 
 شنبه 07 خرداد 1384 [06:39 ]   4   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 
 سه شنبه 20 اردیبهشت 1384 [11:38 ]   3   امیرمهدی حقیقت      v  c  d  s 
 چهارشنبه 02 دی 1383 [11:33 ]   2   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 
 شنبه 11 مهر 1383 [12:02 ]   1   شکوفه رنجبری      v  c  d  s 


ارسال توضیح جدید
الزامی
big grin confused جالب cry eek evil فریاد اخم خبر lol عصبانی mr green خنثی سوال razz redface rolleyes غمگین smile surprised twisted چشمک arrow



از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..