با توجه به اینکه تصمیم گیریهای انسان خردمند براساس عقل و اندیشه اوست، و انسان متدیّن که در مکتب انبیاء الهی عقلش را در پرتو اطاعت از فرامین پروردگار به کمال رسانده است، براساس عقل الهی خود تصمیم میگیرد، و اولیاء الهی که مدارج کمال الهی را بخوبی طی نموده اند در تصمیم گیریهای خود، افقهای وسیع تری را مورد ملاحظه قرار می دهند، واگذاری انتخاب نام کودک به اولیاء الهی امریست مطلوب و در منابع تاریخی در سیره اهل بیت عصمت و طهارت دیده شده است.

البته این کار یک اثر تربیتی بزرگ هم بر روی کودک دارد و بعدها میتوان همین مطلب را یک اهرم تربیتی نمود و به فرزند گفت: « نام ترا یکی از اولیاء الهی برگزیده است. انشاءالله باید بتوانی لیاقتِ داشتنِِ چنین نامی را در خود زنده نگهداری. »

مراجعه شود به:
((انتخاب نام نیک برای کودکان))
((استحباب نام جعفر و حمزه))
((لقب و کنیه برای کودکان))