پس از اینکه وحی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم نازل شد پیامبر مدت سه سال از دعوت عمومی خودداری کرد و تنها از رهگذر ملاقاتهای خصوصی با افراد شایسته توانست گروه اندکی را به اسلام دعوت کند. تا اینکه سرانجام پیک الهی به پیامبر فرمان داد که دعوت همگانی خود را از طریق دعوت خویشاوندان و بستگان آغاز کند.
به دنبال این دستور پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم را ماموریت داد که 45 نفر از سران بنی هاشم را به مهمانی نهار دعوت کند و با گوشت و شیر از آنان پذیرایی کند و پس از مهمانی
ابولهب مجلس را به هم زد و نوبت به رسول خدا نرسید. فردا مجلس مهمانی تکرار شد ولی ابولهب از حضور محروم شد
و پیامبر پس از صرف غذا آنان را به دین اسلام دعوت کرد و در پایان فرمود هر کس مرا در این راه کمک کند برادر و وصی و نماینده من در میان شماست تا سه مرتبه پیشنهاد پیامبر تکرار شد و جز علی (علیه السلام) کسی اعلام آمادگی نکرد با اینکه سن او پانزده سال بیشتر نبود.
در این هنگام پیامبر خدا فرمود: هان ای خویشاوندان و بستگان من بدانید که علی برادر و وصی و جانشین من در میان شماست. پیام این صحنه تاریخ اسلام این است که مقام نبوت و امامت جدایی از یکدیگر نیستند و همواره امامت مکمل و متمم رسالت است.
منابع:
تاریخ طبری، ج 2، ص 216
تفسیر طبری، ج 19، ص 74