از ((حضرت امام جعفر صادق علیه السلام|امام صادق علیه السلام)) روایت شده است که حضرت درباره قول خدای تعالی: « __و لقد عهدنا الی ادم من قبل فَنَسیَ__ » فرموده است: یعنی پیش از این از آدم در مورد کلماتی درباره ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه وآله|محمد)) و ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|علی)) و ((حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام|فاطمه)) و ((حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام|حسن)) و ((حضرت امام حسین علیه السلام|حسین)) و امامان از نسل او عهد و پیمانی رفته بودیم، اما او فراموش کرد.

از امام صادق علیه السلام که درباره قول خدای عزوجل: « __و اذا ابتلی ابراهیم ربٌه بکلمات فا تمهٌن__ » سؤال شد. که این کلمات چه بود؟
حضرت فرمود: این کلماتی بود که ((حضرت آدم علیه السلام|آدم علیه السلام)) آنها را از پروردگارش دریافت نمود و بر اثر آنها توبه اش پذیرفته شد.

حضرت آدم گفت: « __اسألک بحق محمد و علی و فاطمة و الحسن و الحسین الاٌ تبت علٌی__ »؛ یعنی خدایا، تو را به حق محمد و علی و فاطمه و حسن و حسین می خوانم که توبه مرا بپذیری و خداوند توبه اش را پذیرفت چرا که او بسیار توبه پذیر و مهربان است.

!منابع:
*بحارالانوار، ج 24، ص 176، حدیث 7 - بصائر الدرجات، ص 21
*سوره طه، آیه 115.
*سوره بقره، آیه 124.

!مراجعه شود به:
*((امام حسین در قرآن))