در شب عاشورا به «
محمد بن بشیر» اطلاع دادند که پسرت در مرز ری اسیر شده است.
گفت: « آن را به حساب خداوند می گذارم، به جان خودم قسم دوست نمیداشتم که فرزندم اسیر شود و من پس از او زنده بمانم. »
امام حسین علیه السلام سخن او را شنید و فرمود: خداوند تو را بیامرزد. من بیعت خود را از تو برداشتم تو برای رهایی فرزندت هر گونه خواستی اقدام کن.»
محمد بن بشیر گفت: « درندگان مرا زنده زنده بخورند اگر از تو دور شوم.»
امام فرمود: « پس این جامه هایی را که از بُرد یمانی است به فرزندت بده تا در نجات برادر خود از آنها استفاده کند. آن گاه پنج جامه که هزار دینار ارزش داشت به او عطا فرمود.
منابع:
لهوف سید بن طاووس، ص 119.
مراجعه شود به:
اعلام حمایت اصحاب از امام حسین علیه السلام