تاریخچه ی:
اعلام حمایت قاسم بن حسن از امام حسین علیه السلام
در شب عاشورا ((مبارزه و شهادت قاسم بن حسن|قاسم بن حسن ))علیهالسلام به امام علیه السلام عرض کرد: آیا من هم در شمار شهیدانم؟
امام علیه السلام با عطوفت و مهربانی فرمود: ای فرزندم! مرگ در نزد تو چگونه است؟
عرض کرد: ای عمو! مرگ در کام من از عسل شیرین تر است.
امام علیه السلام فرمود: عمویت به فدای تو باد! آری تو نیز از شهیدان خواهی بود، آن هم پس از رنجی سخت. پسرم علی اصغر نیز کشته خواهد شد.
قاسم گفت: ای عمو! مگر لشگر دشمن به خیمه ها حمله می کند تا عبدالله شیر خوار هم شهید شود؟
امام علیه السلام فرمود: عمویت به فدای تو باد! هنگامی که دهانم از شدت عطش خشک شود و به خیمه ها آمده تا آب یا شیر طلب کنم و چیزی نیابم فرزندم عبدالله را طلب می کنم تا او را وداع نمایم ،چون او را نزد من آورند، قبل از اینکه دهانم را بر دهان او بگذارم، شقاوت پیشه ای از لشگریان دشمن، گلوی فرزند شیر خوارم را با تیر پاره کند و خون او بر دستانم جاری شود، آن گاه است که دست به آسمان بلند می کنم و از خدا طلب صبر می نمایم و به ثواب او دل بندم.
در این حال نیزه های دشمن مرا به سوی خدا فرا خواند و آتش از خندق پشت خیمه ها زبانه کشد و من بر آنها حمله خواهم کرد و آن لحظه تلخ ترین لحظه دنیاست و آنچه خدا خواهد واقع شود. علی بن الحسین علیه السلام فرمود: قاسم با شنیدن این سخنان زار زار گریست و ما نیز گریستیم و بانگ شیون و زاری از خیمه ها بلند شد.
(1) 1- نفس المهموم، ص 230.
مراجعه شود به:
((اعلام حمایت اصحاب از امام حسین علیه السلام))
((شمار فرزندان امام علیه السلام))
((شهادت ابوبکر بن حسن))
((حمایت از امام و شهادت عبدالله بن حسن بن علی علیه السلام))
((پیشینه، مبارزه و جراحت حسن مثنی))