روزی
مأمون به حضرت رضا علیه السلام عرض کرد: « بهترین شعری را که درباره حلم سرورده اید، برای من بخوانید!» حضرت فرمود:
اذا کـان دونـی مـن بلیـت بجـهلـه **** ابیـت لنفـسـی ان تقابـل بالجـهـل
وان کـان مثلی فـی محلی من النهـی **** اخـذت بحـلمـی کـی اجـل عن المثـل
وان کنت ادنی منه فی الفضل والحجی **** عـرفـت لـه حـق الـتـقـدم والفضـل
ترجمه: اگر کسی نسبت به من کار جاهلانه ای کرد و من گرفتار جهل او شدم، اگر شخصی باشد که از من پست تر است، من او را به نادانیش وامیگذارم.
و به خود اجازه نمیدهم که با سخنی نا آگاهانه با او مقابله کنم.
و اگر از نظر عقل و درایت همانند و هم رتبه من بود، من با گذشت و بردباری با او رفتار میکنم تا از رقیبان و هم ردیفهای خود برتر شوم.
و اگر او را از نظر فضل و عقل از خود برتر دیدم، من حق تقدم و فضیلت او را رعایت خواهم نمود.
منابع: بحار الانوار، ج 49، ص 107، ح 2. از عیون اخبار الرضا، ج 2، ص 174- 175.
مراجعه شود به:
اشعار حضرت رضا علیه السلام