ابوهاشم جعفری می گوید: متوکل جایگاهی درست کرده بود که نور خورشید در همه قسمت هایش نفوذ می کرد و به صورت مشبک بود و داخل آن پرندگان خوش آواز را رها ساخته بود و در روزهایی که سران حکومت برای سلام رسمی و تبریک نزد او می آمدند متوکل درون همین جایگاه مشبک می نشست و بر اثر زیادی صدای پرندگان نه حرف دیگران را می شنید و نه حرف خودش را دیگران می شنیدند .

اما وقتی که امام هادی (علیه السلام) وارد می شد تمام پرندگان ساکت و آرام می شدند و حتی یک صدا هم شنیده نمی شد تا این که وقتی امام هادی (علیه السلام) از آنجا خارج می شدند دوباره پرندگان مشغول سر و صدا می شدند.

منابع: بحار الانوار، ج 50، ص 148، ح 34.

مراجعه شود به:

حاکمان معاصر امام هادی علیه السلام