متولد سال 181 ه.ق و متوفای سال 258 ه.ق است؛ (796 میلادی 873 میلادی) فلسفه اسلامی با کندی معروف به فیلسوف عرب شروع می شود.
کندی عرب خالص است و معاصر با
مأمون و
معتصم دو نفر از خلفای عباسی است، ابو معشر بلخی شاگرد معروف کندی مدعی است که کندی یکی از چهار مترجم درجه اول دوره اسلامی است. دوره کندی دوره ترجمه است ولی خود کندی فیلسوفی صاحب نظر و بلند قدر است؛ در حدود 270 کتاب و رساله به کندی نسبت داده شده است که در زمینه های مختلف
منطق،
فلسفه،
نجوم،
حساب،
هندسه،
طب و اصول عقائد دینی است .
برخی از اروپائیان او را یکی از دوازده چهره عقلی تاریخ بشر که تاثیر فراوان داشته اند شمرده اند، کندی در
بصره و
بغداد به تحصیل پرداخته است در حالی که در آن وقت نه در بصره و نه در بغداد وجود نداشته است از این رو است که کندی سر سلسله حلقات فلسفه اسلامی است بدون آنکه خود به حلقه ای و طبقه ای دیگر ارتباط داشته باشد.
کندی همچنانکه فیلسوفی عالیقدر بود مسلمانی متصلب و پاک اعتقاد و مدافع بوده است. کتب زیادی در حمایت دین اسلام نوشته است. بعضی به اتکاء برخی قرائن او را
شیعه دانسته اند. کندی از افرادی است که در هر مساله ای که میان اصول اسلامی و اصول فلسفه تعارض یافته است جانب اسلام را گرفته است .
کندی از افرادی است که همیشه کوشا بوده است که معارف اسلامی و اصول فلسفی را با یکدیگر توفیق دهد؛ این همان کاری است که با کندی شروع شد و ادامه یافت.
عجیب این است که برخی او را به علت این که نامش یعقوب و نام پدرش اسحاق و کنیه اش ابو یوسف است، یهودی پنداشته اند، و عجیب تر اینکه در بعضی روایات که قطعاً مجهول است از او به عنوان کسی یاد کرده اند که در نظر داشته ردّی بر قرآن مجید بنویسد .
امروزه در اثر تحقیقاتی که به عمل آمده روشن شده که اولاً ارزش علمی و فلسفی کندی بیش از آن است که قبلاً تصور می شد و ثانیاً بواسطه موقعیت علمی و اجتماعی مورد حسادت بوده است و نسبت های ناروا به او، مولود آن حسادتها است .
منابع :
خدمات متقابل اسلام و ایران، شهید مطهری، ص 526، تا 529