تاریخچه ی:
آیه مباهله
در سوره آل عمران آیه 61 چنین آمده است:« __فمن حاجک فیه من بعد ماجائک من العلم فقل تعالوا ندع ابنائنا و ابنائکم و نسائنا و نسائکم و انفسنا و انفسکم ثم نبتهل فنجعل لعنه الله علی الکاذبین __» (پس ای رسول ما، بعد از آنکه تو به علم راه یافتی، هر کس با تو به محاجه برخاست، بگو فرزندان ما و شما و خود ما و شما با هم به مباهله برخیزیم و بر دروغگو لعنت کنیم.)
((حضرت امام جعفر صادق علیه السلام|حضرت امام صادق علیه السلام)) میفرماید:«در روز مباهله ((پیامبر اکرم)) ((حضرت امام حسین علیه السلام)) را بغل گرفت و دست ((حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام|امام حسن)) را گرفت، پشت سرش ((حضرت فاطمه)) و پشت او هم ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمؤمنین علی علیه السلام)) به سوی مسیحیان نجران رفتند.»
اسقف نجران گفت:«ای گروه نصاری، من افرادی را می بینم که اگر از خدا بخواهند کوهی را از جا بکند، خدا آن را میکند. با اینها مباهله نکنید که هلاک خواهید شد و تا روز قیامت یک نصرانی روی زمین باقی نخواهد ماند.»
مراجعه شود به:
((مباهله رسول خدا با نصاری نجران))
((ماجرای مباهله مسیحیان نجران با پیامبرخدا صلی الله علیه و آله))
((شرکت در مباهله))
((حضور امیرالمومنین در واقعه مباهله))
((آیه مباهله و آیه تطهیر))
((مسجد مباهله))
منابع:
تفسیر المیزان/3/250.