ابوبصیر نقل می‌کند که:
شعیب عقرقرونی نزد امام صادق علیه السلام رفت و یک کیسه دینار در برابر او گذاشت. امام به او فرمود:«زکات است یا هدیه؟»
شعیب سکوتی کرد و گفت:«هم زکات است و هم هدیه.»
امام فرمود:«ما نیازی به زکات نداریم.»
و یک مشت از دینارها را برداشت و به شعیب برگرداند.
وقتی شعیب بیرون آمد از او پرسیدم:«از این کیسه دینار، چه مقدارش زکات بود؟»
شعیب گفت:«همان قدر که امام به من داد. به خدا سوگند یک دینار کم و زیاد نبود.»

منبع: بحارالانوار، جلد 47

ابوبصیر نقل می کند که شعیب عقرقرونی به خدمت امام صادق علیه السلام رسید و کیسه ای از دینار را در برابر حضرت گذاشت امام به او فرمود: زکات است یا هدیه؟ شعیب سکوتی کرد و بعداً گفت: زکات و هدیه است.

حضرت فرمود: ما نیازی به زکات نداریم و یک مشت از دینارها را برداشت و به شعیب داد.

ابو بصیر می گوید: شعیب که بیرون آمد از او پرسیدم: از این کیسه دیناری که آوردی چه مقدارش زکات بود؟

همان مقداری که حضرت مشت کرد و به من داد، به خدا سوگند یک دانه کم و زیاد نبود.