کندی نخستین
فیلسوب عرب است که در
مسائل فلسفی و
علمی به تفکر و تعمق پرداخته و به
زبان عربی، مطالب
فلسفی نوشته است.
کار مهم کندی این بود که
مکاتب و نحله های فلسفی را که اعراب پیش از این نمی شناختند، به آنان شناساند و مسائلی را که هنوز بدان دست نیافته بودند، برایشان توجیه و تحلیل کرد.
البته مسائل فلسفیی را که کندی مورد بحث قرار داده است، همان چیزی است که حکمای پیشین نیز مورد بحث قرار داده اند؛ اما او استقلال فکری خود را نیز از دست نداده و آرایی را اختیار کرده که آن ها را موافق تمایلات فلسفی خاص خود و معتقدات دینی اش تشخیص داده است.(هرچند دیگران با نظرات وی کمتر موافق بوده اند.)
با تمام این احوال، کندی را نمی توان صاحب یک مکتب مشخص فلسفی دانست. اگر
ابونصر فارابی را موسس حقیقی مکتب
فلسفه اسلامی بدانیم، کندی را فقط باید پیشوای این فلسفه به شمار آوریم.
کندی یکی از چهره های اسلامی است که به واسطه ترجمه بعضی از آثارش به زبان
لاتین، او را در مغرب زمین به خوبی می شناختند و در
قرون وسطی و نیز دوره
رنسانس شهرت خاصی داشت.
از جمله نظریات و آرای برجسته او می توان به عناوین زیر اشاره نمود:
