امام حسن و امام حسین علیهما السلام، رسول خدا صلی الله علیه و آله را «یاابی» (ای پدر) صدا می زدند و پدر خود، امام علی، را به نام پدر برادر خود می‌خواندند ( امام حسن به پدر خود خطاب می کرد: «یا ابا الحسین»(ای پدر حسین) و امام حسین به پدر خود خطاب می‌کرده:«یا ابا الحسن» (ای پدر حسن).)
بعد از ارتحال رسول خدا بود که آنها پدر خویش را «یا ابانا»، (ای پدر ما) صدا زدند.
در روایتی از امیرالمؤمنین آمده است که «حسن و حسین به من پدر خطاب نکردند تا وقتی پیامبر خدا وفات کرد.»

منابع: بحار الانوار، ج 35، ص 61.

مراجعه شود به:
سلام پیامبر اکرم بر امام سجاد و امام باقر
سنت هفت تکبیر
دوستان حسنین محبوب پیامبرند

امام حسن و امام حسین علیهما السلام، رسول خدا صلی الله علیه و آله را «یاابی» (ای پدر) صدا می زدند و پدر خود، امام علی، را به نام پدر برادر خود می‌خواندند ( امام حسن به پدر خود خطاب می کرد: «یا ابا الحسین»(ای پدر حسین) و امام حسین به پدر خود خطاب می‌کرده:«یا ابا الحسن» (ای پدر حسن).)
بعد از ارتحال رسول خدا بود که آنها پدر خویش را «یا ابانا»، (ای پدر ما) صدا زدند.
در روایتی از امیرالمؤمنین آمده است که «حسن و حسین به من پدر خطاب نکردند تا وقتی پیامبر خدا وفات کرد.»

منابع: بحار الانوار، ج 35، ص 61.

مراجعه شود به:
حامل سلام پیامبر
سنت هفت تکبیر
رسیدگی پیامبر به حسنین
دوستان حسین محبوب پیامبرند