روزی پیامبر اکرم فرمود:« هنگامی که خداوند اراده کرد ما را بیافریند، نور ما را در صلب آدم قرار داد، سپس به صلبهای پدران موحد و رحمهای مادران موحد ما منتقل کرد و پلیدی شرک و پستی کفر هرگز به ما منتقل نشد. وقتی در صلب
عبدالمطلب قرار گرفتیم، خداوند نور ما را دو نیمه کرد؛ نیمی را در
عبدالله و نیمی را در
ابی طالب قرار داد؛ آنگاه نیمی را که مربوط به من بود، در رحم
آمنه و نیمی را که مربوط به علی بود، در رحم
فاطمه بنت اسد قرار گرفت. آمنه من را به دنیا آورد و فاطمه علی را. آنگاه خداوند نور را به من و علی باز گرداند، از من فاطمه به دنیا آمد و از علی حسن و حسین علیهماالسلام؛ ( یعنی حسن و حسین از دو نیمه نور به دنیا آمدند. ) آنچه از نور علی بود، در فرزندان حسن قرار گرفت و آنچه از نور من بود در فرزندان حسین. پس نور من تا روز قیامت به امامان که از فرزندان حسین هستند منتقل خواهد شد.»
مراجعه شود به:
دوستان حسنین محبوب پیامبرند
منابع:
بحار الانوار، ج 35، ص 34، حدیث 32- علل الشرایع، ص 80.
