رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمود: « نور فاطمه قبل از آفرینش آسمان و زمین خلق شد و خداوند آن نور را در سیبی در بهشت قرار داد و
جبرئیل آن را نزد من آورد که ای محمد این سیب را خدای تعالی به تو هدیه فرموده، من آن را گرفته و به سینه چسباندم، جبرئیل عرض کرد: « خداوند میفرماید: « آن را نوش جان کن»، چون سیب را دو نیمه کردم نوری از آن درخشید که من ترسیدم، جبرئیل گفت: « نترس و آن را بخور که این نور« منصوره» در آسمان و« فاطمه» در زمین است.
پرسیدم: « چرا او به منصوره و فاطمه نامیده شده»؟ عرضه داشت: او« فاطمه» نامیده شده چون« فاطمه» یعنی شیعیان او از آتش جهنم بریده و قطع شده و نیز دشمنانش از محبت به او مقطوع اند».
و اما او در آسمان« منصوره» نامیده میشود، زیرا خدای تعالی میفرماید: « و یومئذ یفرح المومنون بنصر الله ینصر من یشاء». (یعنی او کسی است که شیعیان و دوستدارانش را کمک و یاری میفرماید)؛ و در روایتی دیگر آمده است که فاطمه علیهاسلام به
امیرالمؤمنین علیه السلام عرضه داشت: « خلقت من از نور بهشتی است و من میدانم هر چه بوده و هر چه خواهد بود تا قیامت».
منابع:
بحار الانوار، ج 43، ص 4، ح 3.
فاطمة الزهراء رحمانی/10/4.
مراجعه شود به:
نمونه ای از فضائل فاطمه علیها سلام