امام صادق علیه السلام از پدرانش از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم روایت می کند که فرمود: « اهل بیت من مانند ستارگان آسمان هستند. هر گاه ستاره ای غروب کند، ستاره دیگری طلوع خواهد کرد. وقتی که ستاره ای از آنان طلوع می کند، چشم های دشمنان و انگشت های شما به او نشانه می رود. تا
عزرائیل جانش را بگیرد.
آن گاه مدت طولانی در حال رکود و سکوت (در غیبت امام علیه السلام) می مانید. در آن زمان فرزندان
عبدالمطلب همه مساوی هستند و هیچ کدام از دیگری شناخته نمی شود. در این هنگام ستاره شما (امامتان) طلوع می کند؛ پس خدا را ستایش کنید و او را بپذیرید.»
منابع:
بحارالانوار ،51 / 76 حدیث 33 -------- غیبه النعمانی
مراجعه شود به:
طولانی شدن غیبت حضرت مهدی علیه السلام
