- | ((حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام|زهرا علیهاسلام)) در غم از دستدادن پیامبر، روز و شب گریه میکرد. بعضی از بزرگان ((مدینه، مدینة النبی، یثرب|مدینه)) نزد ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمومنین علی علیه السلام)) رفتند و گفتند:« فاطمه روز و شب میگرید و با گریه خود خواب را از چشمان همه ما ربوده است. ما نه شبها خوابی خوش داریم و نه روزها میتوانیم به کسب و کارمان برسیم. آیا میشود از آن بانوی داغدیده درخواست کنی که یا روز گریه کند و شب آرام گیرد، یا شب گریه کند و روز آرام گیرد؟» |
+ | ((حضرت فاطمه زهرا علیهاسلام|زهرا علیهاسلام)) در غم از دستدادن ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|پیامبر))، روز و شب گریه میکرد. بعضی از بزرگان ((مدینه، مدینة النبی، یثرب|مدینه)) نزد ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیرالمومنین علی علیه السلام)) رفتند و گفتند:« فاطمه روز و شب میگرید و با گریه خود خواب را از چشمان همه ما ربوده است. ما نه شبها خوابی خوش داریم و نه روزها میتوانیم به کسب و کارمان برسیم. آیا میشود از آن بانوی داغدیده درخواست کنی که یا روز گریه کند و شب آرام گیرد، یا شب گریه کند و روز آرام گیرد؟» |
| امام نزد فاطمه علیهاسلام رفت و پیام آنها را به او رساند. | | امام نزد فاطمه علیهاسلام رفت و پیام آنها را به او رساند. |
| فاطمه علیهاسلام با دلی پردرد فرمود:« آه! از ماندنم در دنیای آنها چه کم مانده و چه زود است که از میان آنها رخت برکشم. به خدا قسم من نه شب آرام میگیرم نه روز، تا وقتی به پدرم ملحق شوم.» | | فاطمه علیهاسلام با دلی پردرد فرمود:« آه! از ماندنم در دنیای آنها چه کم مانده و چه زود است که از میان آنها رخت برکشم. به خدا قسم من نه شب آرام میگیرم نه روز، تا وقتی به پدرم ملحق شوم.» |
| امیرالمومنین اطاقی در گوشهای از ((بقیع|بقیع)) (کمی دور از شهر) برای فاطمه علیهاسلام بنا کرد که آن را بیت الاحزان (خانه غمها) نام نهاد. | | امیرالمومنین اطاقی در گوشهای از ((بقیع|بقیع)) (کمی دور از شهر) برای فاطمه علیهاسلام بنا کرد که آن را بیت الاحزان (خانه غمها) نام نهاد. |
| فاطمه علیهاسلام روزها با دو فرزندش، ((حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام|حسن)) و ((حضرت امام حسین علیه السلام|حسین))، از خانه خارج میشد و با گریه و ناله به سوی بقیع میرفت و تا شب گریه میکرد و چون شب فرا میرسید، امیرالمؤمنین او را به خانه بر میگرداند. | | فاطمه علیهاسلام روزها با دو فرزندش، ((حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام|حسن)) و ((حضرت امام حسین علیه السلام|حسین))، از خانه خارج میشد و با گریه و ناله به سوی بقیع میرفت و تا شب گریه میکرد و چون شب فرا میرسید، امیرالمؤمنین او را به خانه بر میگرداند. |
| *بحارالانوار، ج 43، ص 177. | | *بحارالانوار، ج 43، ص 177. |