| - | لیلة الهریر، هریر در لغت به معنای صدا و زوزه سگ ست و در عرف و محاورات، کنایه از همهمه و ناله و غوغا می شد. یکی از سخت ترین شب های عملیات و حمله ((جنگ صفین|جنگ صفین)) ه ج شدت برخورد مجاهدان و تلفات گسترده دو سپاه و ادیاد ناله و فریاد زخمیان و مجروحان « لیلة الهریر» شب غوغا و ناله نام رف.
مورخان اسلامی نوشته اند: روز پنج شنبه هفدهم ((ماه صفر)) سال 37 هجری ر تارخ جنگ صفین از مهمترین روزها محسوب می شود.
آن روز ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیر مؤمنان علی علیه السلام)) پس از اقامه نماز جماعت صبح که به هنگام فجر صادق صورت گرفت، یارانش را برای جنگی مهم نوید داد و دستور فرمود تا عمامه و زره و شمشیر ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا)) را برای ن حضرت بیاورند و امام علیه السلام آنها را بر گرفت و آماده کارزار شد.
آن روز از صبح تا شب، جنگ و ستیز قهرمانان ادامه داشت تا جایی که نماز ظهر و عصر را ای و اشاره به جای آوردند. آن روز که در تاریخ به یوم الهریر یا ر هریر شره است با دهها هزار کشته از دو سپاه به پایان رسید.
با فرا رسیدن شب، گمان می رفت که عملیات به پایان رسیده، ولی بر خلاف این ار، امام مادان علیه السلام پس از اقامه نماز مغرب و عشاء و ایراد سخ، دستور ادامه حمله را صادر فرمود و خود رو به جانب قبله ایستاد و دست به دعا به درگاه خداوند قادر برداشت و با بانگ رسا گفت: « __یا الله یا رحمن یا رحیم یا واحد یا احد یا صمد یا الله یا اله محمد. . . انا نشکو الیک غیبة نبینا صلی الله علیه و آله و کثره عدونا و تشتت اهوائنا؛ ربنا افتح بیننا قومنا بالحق و انت خیر الفاتحین__ » وین آن شب ا سحراهان جنگ و ستیز ادامه داشت و لشگر ستمگر ((معاویه)) در آستانه سقوط قرار گرفت
که فریاد ناله مجروحان و غریو و چکاچک شمشیرها و نیزه ها و زوزه ترها تمام دشت را پر کرده بود به شب هری« لیلة الهریر» رف گت. فردای آن روز یعنی روز بعد از لیله الهریر معاویه و ((عمرو عاص|عمرو بن عاص ))برای فرار از چنگال شکست متوسل به حیله « ((قرآن بر نیزه ها نیرنگی بزرگ |رع ا قرآن برنی کردن ))» شدند. |
+ | هریر به معنای زوزه سگ و کنایه از همهمه و ناله و غوغا. سخت‌ترین شب حمله ((جنگ صفین|جنگ صفین)) ز ر تلفات گسترده دو سپاه و فراونی ناله و فریاد زخمیان و مجروحان، «لیلة الهریر» (شب غوغا و ناله) نام ار.
روز پنج شنبه هفدهم ((ماه صفر)) سال 37 هجری، ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|امیر مؤمنان علی علیه السلام)) پس از اقامه نماز جماعت صبح، یارانش را برای جنگی مهم نوید داد و دستور فرمود عمامه و زره و شمشیر ((حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله|رسول خدا)) را برای بیاورند.
آن روز از صبح تا شب، جنگ و ستیز قهرمانان ادامه داشت تا جایی که سپاهیان امام علی علیه السلام نماز ظهر و عصر خود را حا نگ و تنها با اشاره دست و سر به جا آوردند. آن روز که به یوم الهریر هر است، با دهها هزار کشته از دو سپاه به پایان رسید.
با فرا رسیدن شب، گمان می‌رفت که عملیات به پایان رسیده، ولی برخلاف انتظار ان، امام ی علیه السلام پس از اقامه نماز مغرب و عشاء و ایراد خطب، دستور ادامه حمله را صادر فرمود و خود رو به جانب قبله ایستاد، دست به دعا به درگاه خداوند قادر برداشت و با بانگ رسا گفت:«__یا الله یا رحمن یا رحیم یا واحد یا احد یا صمد یا الله یا اله محمد. . . انا نشکو الیک غیبة نبینا صلی الله علیه و آله و کثره عدونا و تشتت اهوائنا؛ ربنا افتح بیننا قومنا بالحق و انت خیر الفاتحین__»
آن شب ه جنگ و ستیز تا سحرگاهان ادامه داشت و لشگر ستمگر ((معاویه)) در آستانه سقوط قرار گرفته فریاد ناله مجروحان و غریو و چکاچک شمشیرها و نیزهها دشت را پر کرده بود. به همین لل «لیلة الهریر» گفت. />فردای آن روز معاویه و ((عمرو عاص|عمرو بن عاص )) برای فرار از شکست، متوسل به حیله «((قرآن بر نیزه ها، نیرنگ بزرگ عای گ فین |قرآن بر سر نیزهها کردن )) شدند، و سرانجام با به‌راه‌انداختن ماجرای ((حکمیت))، به پیروزی رسیدند. |
| | وقعه صفین ص 475 به بعد، الفتوح ج3 ص 293 به بعد | | وقعه صفین ص 475 به بعد، الفتوح ج3 ص 293 به بعد |
