تاریخچه ی:
مساجد در زمان غیبت
تفاوت با نگارش: 2
- | خدان متعا ر حدیث عرا: امم صاد علی السلام: اد ین می شود.
انوار 52/258 حدی 147 - 277 حدیث 172 - ص 192 حدی 26- 51/ 70 دیث 11 |
+ | در بار ناه هی ظور ا ام علهی السلام ریا سیری نقل شده ای وای دو ده هتند: |
- | یامر اکر ی اه علیه و له ولم: صداهیتان در ساجتان لن می د.
اراانوار 52/263 حدیث 148 |
+ | 1-رایای که مربط نشا های قطعی هو ات مانند ((خرج فیانی)) ((ی انی)) و..... |
- | یامر اکر ی اه عیه له ولم: مسا ا با ذا آباد است ل هایان یمان هی ا. باانار 52/ 264 یث 148 |
+ | 2-رایای که مربط نشا های عومی زان هو ا که لما با ماده ای انه ها نمیوان کم ه عیین زمان هور ویا نیک بون ن ماند نشان های قی نمود. |
- | پیامر اکرم ی ال لیه و له وم: مساجد (ا ن بنا) اد می گردد، وی ا هدایت را ا. <BR>بارالانا 52/ 190 دی 21 |
+ | از این نشانه های عمومی روایاتی است که در باره مساجد ر زان غیبت و آخرالزا سیده،و وا مساجد را ر آن من بیان میکند،به روایت ی توجه کنید: خداوند متعال در حدیث معراج: امام صادق علیه السلام: مساجد نت می شود.
یامبر اکم صی لله لیه و آله وسلم: صداهایتان ر مسادتان لن می شود. <br />پیامب اکرم صلی الله علیه و آله وسلم فرمود:« (در آخرالزمان) ساد با اذان باد است و قلب های مدم از ایمان تهی است.» |
| خداوند متعال در حدیث معراج: « قبرستان ها مسجد می شوند. » | | خداوند متعال در حدیث معراج: « قبرستان ها مسجد می شوند. » |
- | بحارالانوار 52/277 حدیث 172 جلد51/70حدیث» | |
- | امام صادق علیه السلام: « مساجد پر می شود از کسانی که از خدا نمی ترسند، در آن جمع می شوند برای غیبت و خوردن گوشت های اهل حق و در آن شراب مسکر را توصیف می کنند.» |
+ | امام صادق علیه السلام فرمود:« (در آخرالزمان)مساجد پر می شود از کسانی که از خدا نمی ترسند، در آن جمع می شوند برای غیبت .» |
| از امام صادق علیه السلام درباره مساجد سایه دار (مسقف) سئوال شد که آیا نماز در آن ها مکروه است ؟ | | از امام صادق علیه السلام درباره مساجد سایه دار (مسقف) سئوال شد که آیا نماز در آن ها مکروه است ؟ |
| امام فرمود: « آری! ولی امروز برای شما زیان ندارد، اگر عدالت بر قرار گردد، خواهید دید که با آن ها چه خواهد شد.» | | امام فرمود: « آری! ولی امروز برای شما زیان ندارد، اگر عدالت بر قرار گردد، خواهید دید که با آن ها چه خواهد شد.» |
- | بحارالانوار، ج 52، ص 374، حدیث 170 | |
- | از امام باقر علیه اسلام درباره نماز در مساجد مُصَوّر (دارای تصویر) سئوال شد. |
+ | از امام باقر علیه اسلام درباره نماز در اینکه در مساجد مُصَوّر (دارای تصویر) سئوال شد. |
| امام فرمود: « من آن را دوست ندارم، ولی در این زمان برای شما اشکال ندارد،اگر عدالت برقرار گردد، خواهید دید که با آن ها چه خواهد شد. » | | امام فرمود: « من آن را دوست ندارم، ولی در این زمان برای شما اشکال ندارد،اگر عدالت برقرار گردد، خواهید دید که با آن ها چه خواهد شد. » |
- | امام صادق علیه السلام: « مساجد پر می شود از کسانی که از خدا نمی ترسند. در آن جمع می شوند برای غیبت و خوردن گوشت های اهل حق و در آن شراب مسکر را توصیف می کنند.» بحارالانوار 52/259حدیث 147 | |
| ((ابوهاشم جعفری ))می گوید: در خدمت ابو محمد (امام حسن عسگری علیه السلام) بودم که فرمود: هنگامی که قائم علیه السلام قیام کند، دستور می دهد تا مناره ها و مقصوره های مساجد را خراب کنند. | | ((ابوهاشم جعفری ))می گوید: در خدمت ابو محمد (امام حسن عسگری علیه السلام) بودم که فرمود: هنگامی که قائم علیه السلام قیام کند، دستور می دهد تا مناره ها و مقصوره های مساجد را خراب کنند. |
| ابو هاشم گوید، با خود گفتم: دلیل این کار چه می تواند باشد؟ امام علیه السلام رو به من کرد و فرمود: علت این کار این است که اینها ((بدعت)) است و هیچ پیامبر و امامی آن ها را نساخته است. | | ابو هاشم گوید، با خود گفتم: دلیل این کار چه می تواند باشد؟ امام علیه السلام رو به من کرد و فرمود: علت این کار این است که اینها ((بدعت)) است و هیچ پیامبر و امامی آن ها را نساخته است. |
| منابع: | | منابع: |
| بحارالانوار، ج 52، ص 323، حدیث32 --------- غیبه الشیخ | | بحارالانوار، ج 52، ص 323، حدیث32 --------- غیبه الشیخ |
| بحارالانوار، ج 52، ص 374 ، حدیث 171 | | بحارالانوار، ج 52، ص 374 ، حدیث 171 |
| بحارالانوار 52/259 و 258 حدیث 147 -------- کافی | | بحارالانوار 52/259 و 258 حدیث 147 -------- کافی |
| + | بحارالانوار 52/258 حدیث 147 - ص 277 حدیث 172 - ص 192 حدیث 26- ج 51/ 70 حدیث |
| + | بحارالانوار 52/259حدیث 147 |
| + | بحارالانوار، ج 52، ص 374، حدیث 170 |
| + | بحارالانوار 52/277 حدیث 172 جلد51/70حدیث» |
| + | بحارالانوار 52/ 190 حدیث 21 |
| + | بحارالانوار 52/263 حدیث 148 |
| + | بحارالانوار 52/ 264 حدیث 148 |