| | !قوانین و مقررات کیفری در تمدن آشور | | !قوانین و مقررات کیفری در تمدن آشور |
| - | در کشور ((آشور)) و در بین مردمان این قوم کیفرهای قانونی مختلفی وجود داشت، به طوری که ((ویل دورانت ))در این زمینه اشاره کرده است: «کیفرهای قانونی درجات مختلف داشت، از قبیل نمایش دادن شخصی گناهکار در میان مردم و وا داشتن وی به کارهای سخت و شلاق زدن از بیست ضربه تا صد ضربه و بریدن گوش یا بینی و خصی کردن و زبان بریدن و چشم آوردن و شکم دریدن و سر بریدن.
در قوانین ((سارگن دوم ))مجازاتهای نوع دیگری از قبیل __زهر خوراندن__ و __سوزاندن__ پسر یا دختر شخص گناهکار بر __قربانگاه معبد__ نیز آمده است.» |
+ | در کشور ((آشور)) و در بین مردمان این قوم کیفرهای قانونی مختلفی وجود داشت، به طوری که ((ویل دورانت))در این زمینه اشاره کرده است: «کیفرهای قانونی درجات مختلف داشت، از قبیل نمایش دادن شخصی گناهکار در میان مردم و وا داشتن وی به کارهای سخت و شلاق زدن از بیست ضربه تا صد ضربه و بریدن گوش یا بینی و خصی کردن و زبان بریدن و چشم آوردن و شکم دریدن و سر بریدن.
در قوانین ((سارگن دوم))مجازاتهای نوع دیگری از قبیل __زهر خوراندن__ و __سوزاندن__ پسر یا دختر شخص گناهکار بر __قربانگاه معبد__ نیز آمده است.» |
| | همچنین نیز آورده شده است که: «مقررات و قوانین مدنی و جزایی در آشور سختتر از ((قضاوت در بابل|بابل)) بود. زن در این سرزمین از بابل پستتر بود و مردان میتوانستند تعدادی کنیز برای خود به عنوان معشوق بگیرند، ولی زنان مؤظف بودند که کاملاً نسبت به شوهر خود وفادار باشند. | | همچنین نیز آورده شده است که: «مقررات و قوانین مدنی و جزایی در آشور سختتر از ((قضاوت در بابل|بابل)) بود. زن در این سرزمین از بابل پستتر بود و مردان میتوانستند تعدادی کنیز برای خود به عنوان معشوق بگیرند، ولی زنان مؤظف بودند که کاملاً نسبت به شوهر خود وفادار باشند. |
| | اگر مردی زن خود را در حال خیانت دستگیر میکرد حق کشتن او را داشت.» | | اگر مردی زن خود را در حال خیانت دستگیر میکرد حق کشتن او را داشت.» |
| | «در آشور زنا و هتک ناموس و بعضی از اشکال دزدی را با کشتن مرتکب و اعدام وی مجازات میکردند و گاهی نیز متهم را با داوری خدایان کیفر میدادند، یا مجرم و گناهکار را پا بسته به در آب میانداختند و سرنوشت وی را به دست آب میسپردند.» | | «در آشور زنا و هتک ناموس و بعضی از اشکال دزدی را با کشتن مرتکب و اعدام وی مجازات میکردند و گاهی نیز متهم را با داوری خدایان کیفر میدادند، یا مجرم و گناهکار را پا بسته به در آب میانداختند و سرنوشت وی را به دست آب میسپردند.» |
