| - | هنگامی که ((ولید بن عقبه ))از فن ((حضرت امام حسین علیه السلام|امام حسین علیه السلام)) به ((مکه)) آگاه شد کسی را به دنبال ((عبدالله بن عمر)) فرستاد تا برای بیعت با یزید حاضر شود. عبدالله در پاسخ گفت: هر گاه دیگران (مراد امام حسین و عبدالله زبیر است) بیعت کردند من نیز در ((بیعت)) از آنان پیروی می کنم.
چون ولید در بیعت عبدالله بن عمر نگران زیانی نبد مصلحت در آن دید که با وی مدارا کند و او را به حال خود بگذارد.
عبدالله بن عمر نیز راه مکه را در پیش گرفت و به آنجا رفت. |
+ | هنگامی که ((ولید بن عقبه )) از ف ((حضرت امام حسین علیه السلام|امام حسین علیه السلام)) به ((مکه)) آگاه شد، کسی را به دنبال ((عبدالله بن عمر)) فرستاد تا برای ((بیعت)) با یزید حاضر شود.
عبدالله در پاسخ گفت:« هر گاه دیگران بیعت کردند، من نیز از آنان پیروی می کنم.»(منظور او امام حسین و ((عبدالله بن زبیر)) بود.)
اما چون ولید در بیعت‌نکردن عبدالله بن عمر زیانی نی‌دید، مصلحت در آن دید که با وی مدارا کند و او را به حال خود بگذارد.
عبدالله بن عمر نیز راه مکه را در پیش گرفت. |
| | منتهی الامال: ج 1، ص 563. | | منتهی الامال: ج 1، ص 563. |
