تاریخچه ی:
صلح حدیبیه
تفاوت با نگارش: 2
| - | پس از آنکه یاران یم ا در ((حدیبیه )) ((بیعت|بیعت ))کردند که ن این بیعت، بیعت رضوان است تکلیف مسلمانان روشن شد زیرا یا ((قریش|قریش ))با زیارت آنها ازخانه خدا موافقت می کند و یا مخالفت می کد و درگیری میان دوگروه حتمی است. |
+ | پس از آنکه یاران ((حضرت م مطفی لی الله لیه و له|پیمر)) در ((حدیبیه)) با پیامبر ((بیعت|بیعت)) کردند ( که ((بیعت رضوان)) معروف است )، تکلیف مسلمانان روشن شد زیرا ((قریش|قریش)) یا با زیارت آنها از خانه خدا موافقت می‌کرد یا مخالفت؛ ک در صورت دوم درگیری میان دو گروه حتمی بود.
((عثمان بن عفان)) که آخرین نماینده اعزامی پیامبر به مکه بود برگشت و پیام قریش را رساند و اظهار داشت: />'' ===مشکل ((قریش)) سوگندی است که یاد کرده‌اند که نگذارند شما و یارانتان با زور وارد مکّه شوید.==='' |
| - | در همین هنگام ((عما ب فان ))که رین نماینده ازامی پیامبر به مکه بود برگ و پیام قری را رسان و اها دات: مشک ی سگندی است ه یا کرده اند که گارند ما و یاراتان ب وارد مه ید، در همین رایط نی ((هی بن مو ))از ی قریش برای ماکره به ور پیامبر رسید و پس از داری گتو و ماکر یامر، |
+ | در همین هنگام ((سهیل بن عمو)) نیز از سوی قریش برای مذاکر ب ضور پیامبر رسید. پیامبر پس از کمی گفتگو، ((حضرت امیرالمؤمنین علی علیه السلام|علی علیه السلام)) را فرا خواند و دستور داد
که ''===پیمن لح ===''را این گونه بنوسید:
~~green:« بسم الله الرحمن الرحیم.»
سهیل در همان ابتدای نامه مخالف کرد؛ و قرار بر این شد که بنویسند''===:« باسمک اللهم»=== ''و نیز وقتی علی علیه السلام به دستور پیامبر نوشت:
این پیمانی است که ''===محمّد رسول الله ===''با سهیل، نماینده قریش، بست.
سهیل گفت: ما اگر ''===رسالت ===''تو را قبول داشتیم که با تو ن نمی‌کردیم.
پیامبر ه لی علیه السلام فرمود: کلمه ''===رسول الله ===''را پاک کن.
علی علیه السلام عرض کرد: من قدرت چنین سارتی را ندارم.
پیامبر از علی خواست که انشت او را وی همان نقه ذاد تا شخصاً آن را پاک کد.~~ />__تعات صلح حدییه__
به ===مدت ده سا دست از جنگ بردارند تا امنیت در نقاط عربستان مستقر شود و ار هر فردی ا قریش از مکه گریخت و به مسلمانان پیوست باید او را به سوی قریش بازگردانند، ولی اگر یکی از مسلمانان به سی قریش گیخت، قریش موظف به بازگرداندن و نیست.===
===مسلمانان و قریش آزادند که با هر قبیله‌ای ک خواستند پیمان بندند=== /> ===م و یارانش امسال به ((مدینه، مدین انبی، یثرب|مدینه)) از ی‌گردن ول در سال‌های آینده می‌توانند ه زیارت خانه خدا بیایند ===به شرط این که:
~~brown:سه روز بیتر ر مکه نمانند
سلاحی جز ششیر همراه نداشته باشند /> ملمنان مقیم مکه می‌توانند ((شعائر مذهبی)) خود را آزادانه جا بیاورند و قریش حق مزاحمت ندارد.
اموال دو طرف برای همیگر محترم است و مال و جان مسلمانانی که از مدینه وارد مکه می‌شوند در امنیت خواهد بود. ~~
این پیمان در دو نسخه نیم شد و گروهی از شخصیت‌های قریش و اسلام به آن گواهی دادند. یک نسخه از آن به ===پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله ===تقدیم شد و نسخه دیگر را به ===سهیل بن عمرو ===دادند. />رسول خدا صلی الله علیه و آله پس از ای صح، در همان جا ((قربانی)) ر سر تراشی و ملمانان نیز چنین کردد از ((احرام)) ار شدند و راه مدنه را در پیش گرفتند. |
| - | علی علیه السلام را فرا خواند و دستور داد که پیمان صلح را اینگونه بنوید: « بسم الله الرحمن الرحیم- هیل مخالف کرد قرار شد نوشته شود باسمک للهم و نز وقی ل لیه الام ه دستور پیامبر نوشت: هذا ا صالح علیه محمد رسول الله { این پیمن ت که محمّد رسول خدا با سهل نمینده قریش بست} |
+ | !مناب: />*سیه ا هشام، 3، 331 />*ای وادی، 2، 610 |
| - | سهیل گفت: ما اگر رسالت ترا قبول داشتیم با تو جنگی نداشتیم پیامبر به علی علیه السلام فرمود: لفظ رسول الله را پاک کن حضرت عرض کرد: مرا یارای چنین جسارتی نیست، در این هنگام پیامبر از علی خواست که انگشت او را روی همان نقطه بگذارد تا شخصاً آن را پاک کند و این کار صورت گرفت.
در این پیمان قریش و مسلمانان متعهد شدند که مدت ده سال دست از جنگ بردارند تا امنیت درنقاط عربستان مستقر شود و هر فردی از قریش اگر از مکه گریخت و به مسلمانان پیوست باید او را بسوی قریش بازگردانند ولی اگر فراری از مسلمانان به سوی قریش گریخت قریش موظف به بازگرداندن او نیست و مسلمانان و قریش آزادند که با هرقبیله ای خواستند پیمان برقرار کنند و محمد و یارانش از همین نقطه امسال به ((مدینه، مدینة النبی، یثرب|مدینه ))باز می گردند ولی درسالهای آینده می توانند به زیارت خانه خدا بیایند شروط به این که سه روز بیشتر در مکه نمانند و سلاحی جز سلاح مسافر (شمشیر) همراه نداشته باشند و مسلمانان مقیم مکه آزادانه می توانند ((شعائر مذهبی ))خود را انجام دهند و قریش حق مزاحمت ندارد و اموال دو طرف پیمان برای همدیگر محترم است و مال و جان مسلمانانی که از مدینه وارد مکه می شوند محترم است.
این پیمان در دو نسخه تنظیم شد و گروهی از شخصیت های قریش و اسلام آنرا گواهی کرد و یک نسخه به سهیل بن عمرو نماینده قریش و نسخه ای نیز به پیامبراکرم صلی الله علیه و آله تقدیم شد.
رسول خدا صلی الله علیه و آله پس از قرارداد در همان جا ((قربانی ))کرد و سر تراشید و مسلمانان نیز چنین کردند و از ((احرام)) خارج شدند و راه مدینه را پیش گرفتند.
مراجعه شود به:
((غزوه حدیبیه)) |
+ | !مراجعه شود به:
*((غزوه حدیبیه)) |
